ابراهیم الخواص: تفاوت میان نسخه‌ها

!أبو اسحق إبرهيم بن أحمد بن إسماعيل الخواص

'''أبو اسحق إبرهيم بن أحمد بن إسماعيل الخواص''' یا ابراهیم خواص او از اهالی ری در کشور [[ایران]] بود و به شغل حصیر بافی اشتغال داشت و به همین دلیل به خواص مشور شد. او یکی از علمای بزرگ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص220-222، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. ابو عبدالرحمن سلمی او را با عنوان یکی از متقی ترین مشایخ زمان خود نام برده است. وی از معاصران [[جنید بغدادی|جنید]] و [[ابو الحسین نوری|ابوالحسین نوری]] بود. او از جمله کسانی بود که بسیار اهل توکل و سفرهای مکرر به [[مکه]] و جاهای دیگر به تنهایی داشته است و کتابهایی تألیف کرده که جعفر خالدی و دیگران از آنها نقل کرده اند<ref>تاريخ بغداد، تأليف: الخطيب البغدادي، ج6، ص7-9</ref>.

دوای قلب و روح به پنج عمل است: تلاوت [[قرآن]] با تدبر، خالی نگه داشتن شکم (پرخوری نکردن)، نماز شب، تضرع در هنگام سحر و همنشینی با صلحا<ref>النور السافر عن أخبار القرن العاشر، تأليف: العيدروس، ج1، ص51</ref>.

کسی که شکیبایی نورزد پیروزی نیابد؛ [[شیطان]] به وسیله دو وسیله انسان را به خود نزدیک می کند. اول فقر و دوم طمع است<ref>حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص326</ref>.

وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5#cite_note-3 إبراهيم الخواص]</ref>.