محمد الخضر حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ در خانواده ای از دانش و ادب از هر دو طرف پدر و مادر بزرگ شد و شهر نفطه جایی بود که به الکوفه الصغری ملقب شد. شیخ در این محیط بزرگ شد. از این رو قرآن را حفظ کرد و علوم دینی و زبانی را نزد تعدادی از دانشمندان از جمله دایی خود ، شیخ محمد المکی بن عزوز ، که مراقبت می کرد فرا گرفت.  

شیخ وقتی به سیزده سالگی رسید با خانواده اش به تونس رفت و در مسجد زیتونه درس خواند و در آنجا نزد محمد المکی بن عزوز  

تحصیل کرد. تحصیلات خود را نزد شیوخ دیگر از جمله شیخ سالم بوحاجب ، که یکی از مصلحین بزرگ در تونس بود تحصیل کرد. وی نزد او صحیح البخاری را  آموخت و شیخ در سال 1316 ق / 1898 از الزیتونه فارغ التحصیل شد<ref>[https://www.almasryalyoum.com/news/details/2270621 المصری الیوم]</ref>.  

در ماه محرم سال 1322 ه.ق / آوریل 1904 م.  مجله "خوشبختی بزرگ" را تأسیس کرد   که اولین مجله عربی است که در تونس منتشر می شد. و این مجله است که هر 15 روز یکبار منتشر می شد و شیخ بیشتر مقالات آن را خود می نوشت در 1324 هجری قمری 1905 م والی شهربنزرت شد و شروع به تدریس در مسجد بزرگ بنزرت کرد. ولی بعد از مدت کوتاهی استعفا داد و به تونس بازگشت و شروع به تدریس در جامع زیتونه کرد. او یکی از بانیان اصلی  تشکیل جمعیت زیتونیه بود.

شیخ عازم الجزایر شد و به دیدار خانواده خود رفت سپس به تونس بازگشت و در دانشگاه تونس به تدریس پرداخت. این دوره مصادف بود با تسلط [[فرانسه]] بر تونس و در سال 1329 ه.ق از او خواستند تا مسئولیت دادگاه ها را برعهده بگیرد، اما او به دلیل روحیه ضد استعماری خود به شدت امتناع ورزید و به  دشمنی با غرب ، به ویژه  فرانسه متهم شد.شیخ احساس کرد که زندگی و آزادی او در تونس به خطر  افتاده است ، بنابراین به بهانه دیداربا دایی اش  به استانبول سفر کرد. و از آنجا به  [[مصر]] و سپس [[دمشق]] رفت ، که به مدت 3 سال از 1913 - 1916 میلادی در آنجا اقامت گزید ولی در این دوره توسط جمال پاشا فرماندار عثمانی در [[شام]] مورد آزار و اذیت و زندانی قرار گرفت ، بعد از آزادی به استانبول بازگشت ، و وقتی شنید که شرایط در [[تونس]] آرام شده است ، از طریق ناپل [[ایتالیا]] به آنجا بازگشت ، اما متوجه شد که موضوع پیچیده تر است ، بنابراین تصمیم به مهاجرت دائمی گرفت و دمشق را به عنوان خانه دوم خود انتخاب کرد وی در طول سفر خود از [[مصر]] عبور کرد و با بزرگان آن سامان مانند شیخ طاهر الجزائری ، محمد رشید رضا و شیخ محب الدین الخطیب دیدار کرد.<ref>[https://www.hindawi.org/contributors/28079706/ سایت الهنداوی]</ref>.

وی با تز "قیاس در زبان عربی" در سال (1370 ق = 1950 م) به عضویت هیئت علمای کبار الازهر درآمد سپس در 26 ذی الحجه 1371 هجری قمری/ 16 سپتامبر 1952 میلادی به عنوان شیخ الازهر انتخاب شد. وی در اعتراض به لغو دادگستری شرع و ادغام آن در دادگستری مدنی ، از ریاست الازهر  در 2 جمادی الاول 1373 ق / 7 ژانویه 1954 م استعفا داد<ref>[https://ultratunisia.ultrasawt.com/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B6%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86-%D8%B4%D9%8A%D8%AE-%D8%B9%D9%84%D9%91%D8%A7%D9%85%D8%A9-%D8%AA%D9%88%D9%86%D8%B3%D9%8A-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D9%82%D9%89-%D9%84%D9%85%D8%B4%D9%8A%D8%AE%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B2%D9%87%D8%B1/%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D9%86%D8%B3/%D9%85%D9%86%D9%88%D8%B9%D8%A7%D8%AA/%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B1 محمد الخضر الحسین.. شیخ علّامة تونسی ارتقى لمشیخة الأزهر]</ref>.