۸٬۱۴۴
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) جز (Mohsenmadani صفحهٔ عبدالجبار نَفَرّی را به عبدالجبار نفری منتقل کرد) |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالجبار نَفَرّی''' (د ۳۵۴ق) از صوفیان نامدار سدۀ ۴ق بود که شرح حالش دانسته نیست و تنها دو کتاب بسیار مهم یعنی المواقف و المخاطبات از او بر جای مانده است. او در آثارش به صراحت تجربههای عرفانی خود را شرح میدهد ولی به جای سخن گفتن دربارۀ خداوند سخنان خداوند را دربارۀ خود نقل میکند. یکی از مهمترین تجربههای او آگاهی از مقام بندۀ حقیقی است. وی برترین مقام را «وقفه» مینامد که فوق مقام معرفت است و در آن واقف از وقفۀ خود از این جهت که وقفه مشخصۀ آگاهی اوست، فراتر میرود. اینچنین شخصی واسطۀ میان حق و خلق انسان کامل و خلیفۀ الاهی است که خداوند قدرت تسلط بر جهان را به او اعطا کرده است<ref>نویا، پل، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۴، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران، ۱۳۷۳ش</ref>. | '''عبدالجبار نَفَرّی''' (د ۳۵۴ق) از صوفیان نامدار سدۀ ۴ق بود که شرح حالش دانسته نیست و تنها دو کتاب بسیار مهم یعنی المواقف و المخاطبات از او بر جای مانده است. او در آثارش به صراحت تجربههای [[عرفان|عرفانی]] خود را شرح میدهد ولی به جای سخن گفتن دربارۀ [[خداوند]] سخنان خداوند را دربارۀ خود نقل میکند. یکی از مهمترین تجربههای او آگاهی از مقام بندۀ حقیقی است. وی برترین مقام را «وقفه» مینامد که فوق مقام معرفت است و در آن واقف از وقفۀ خود از این جهت که وقفه مشخصۀ آگاهی اوست، فراتر میرود. اینچنین شخصی واسطۀ میان حق و خلق [[انسان کامل]] و خلیفۀ الاهی است که خداوند قدرت تسلط بر جهان را به او اعطا کرده است<ref>نویا، پل، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۴، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران، ۱۳۷۳ش</ref>. | ||
=شناخت اجمالی= | =شناخت اجمالی= |