۸٬۱۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خاصه''' اصطلاحی است براى شیعه در برابر اصطلاح عامه که شامل اهل سنت و جماعت می شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با اقتباس</ref> <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۷.</ref> | '''خاصه''' اصطلاحی است براى شیعه در برابر اصطلاح عامه که شامل [[اهل سنت]] و جماعت می شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با اقتباس</ref> <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۷.</ref> | ||
==وجه نامگذاری خاصه== | ==وجه نامگذاری خاصه== | ||
به گفته برخی از بزرگان، دلیل نامیده شدن «[[مذهب شیعه|شیعه]]» به «خاصه» این است که اولاً شیعیان خودشان را برای نامیده شدن به این نام سزاوارتر از دیگران میدانند و ثانیاً شیعیان در میان عموم گروههای فراوان مسلمانان، گروهی خاصاند.<ref>امین سید محسن، اعیان الشیعه، بیروت، نشر دار التعارف للمطبوعات، سال ۱۴۱۸ ق و 1998 میلادی، ج۱، ص۲۴.</ref> | به گفته برخی از بزرگان، دلیل نامیده شدن «[[مذهب شیعه|شیعه]]» به «خاصه» این است که اولاً شیعیان خودشان را برای نامیده شدن به این نام سزاوارتر از دیگران میدانند و ثانیاً [[شیعیان]] در میان عموم گروههای فراوان مسلمانان، گروهی خاصاند.<ref>امین سید محسن، اعیان الشیعه، بیروت، نشر دار التعارف للمطبوعات، سال ۱۴۱۸ ق و 1998 میلادی، ج۱، ص۲۴.</ref> | ||
در مباحث مربوط به سند احادیث، اگر راویان حدیث از اهل سنت باشند گفته میشود که از «طرق عامه» به ما رسیده است و اگر راویان حدیث شیعه باشند، از تعبیر «طرق خاصه» استفاده میشود. <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۸. | در مباحث مربوط به سند احادیث، اگر راویان حدیث از اهل سنت باشند گفته میشود که از «طرق عامه» به ما رسیده است و اگر راویان حدیث شیعه باشند، از تعبیر «طرق خاصه» استفاده میشود. <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۸. | ||
</ref> | </ref> |