confirmed، مدیران
۳۴٬۳۴۱
ویرایش
زرارة بن اعین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
محمد بن زراره از اصحاب امام صادق (ع) بوده و از آن حضرت و از پدرش زراره روایت نقل کرده است و نام ایشان در زمرة روات ذکر شده است. <ref>تاریخ آل زراره، ص 95</ref> | محمد بن زراره از اصحاب امام صادق (ع) بوده و از آن حضرت و از پدرش زراره روایت نقل کرده است و نام ایشان در زمرة روات ذکر شده است. <ref>تاریخ آل زراره، ص 95</ref> | ||
یحیی بن زراره از اصحاب امام صادق (ع) و دارای روایات بسیار و صاحب اصول و تصانیف بوده است. <ref>همان، ص 96</ref> | یحیی بن زراره از اصحاب امام صادق (ع) و دارای روایات بسیار و صاحب اصول و تصانیف بوده است. <ref>همان، ص 96</ref> | ||
=جایگاه آل أعین= | |||
آل اعین در دست یافتن به معرفت [[اهل بیت (ع)]] پیشگام و پیشقدم بوده و به محبت اهل بیت نبی مکرّم اسلام (ص) دست یافته اند؛ چنان که اعین قصد زیارت [[حضرت امیر]] و اسلام آوردن به دست حضرتش را کرد <ref>همان، ص 10</ref> و علی بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین جزو کسانی است که مشرف به محضر [[امام مهدی (عج)]] گردیده و از ناحیه حضرت برایش توقیع صادر شده است. <ref>همان، ص 17</ref> محبت و مراودت این خاندان با اهل بیت به حدی بود که در زمانی که قبر مطهر امیرمؤمنان (ع) از انظار مخفی بود و جز اصحاب خاص از آن اطلاعی نداشتند، عده ای از این خاندان به زیارت آن قبر شریف نایل آمدند. <ref>همان، ص 10</ref> | |||
آل اعین به فراگیری [[علوم اسلامی]] عصر خویش پرداختند و در حفظ، قرائت و تجوید قرآن و ادبیات عرب با تلاش و کوشش، دارای حافظان و قاریان قرآن شدند و ادیبانی نیز در بین آنها ظهور پیدا کردند؛ چنان که اعین بن سنسن، اولین کسی است که حافظ قرآن شد و در ادبیات چیره دست گردید. <ref>همان، ص 24</ref> | |||
[[علامه سید بحرالعلوم]] در ترسیم ویژگی های آل اعین، این گونه می نویسد: | |||
«آل اعین بزرگ ترین خاندان شیعی است و عظیم الشأن ترین و والاترین آنها و عالم ترین خاندان است؛ به گونه ای که در میانشان [[محدث]]، [[فقیه]]، ادیب و قاری وجود داشته است. آل اعین با سابقه ترین خاندان هاست که نخستین افراد این طایفه دوران [[امام سجاد (ع)]] و آخرینشان اوایل [[غیبت صغرا]] را درک کردند». <ref>رجال سید بحرالعلوم، ج 1، ص 222</ref> | |||
ابوغالب زراری، تسلط آل اعین را بر فقه و حدیث از جمله امتیازات آنها دانسته، می نویسد: | |||
«آل اعین بزرگ ترین خاندان [[شیعه]] است که بیشتر در حدیث و فقه مشهور و آن قدر دارای فضایل هستند که آنچه درباره آنها گفته شده، بیشتر از آن است که در یک نوشته بیاید و این فضیلت ها در کتب حدیثی موجود است». <ref>رسالة فی آل أعین، ص 6</ref> | |||
غضائری در تکمله اش از ابی العباس بن عقده روایت کرده است: | |||
«هر یک از آل اعین، فقیه بود و صلاحیت مفتی شدن برای شهری را داشت، به جز عبدالرحمان بن اعین». <ref>تکملة رسالة ابوغالب، ص 111</ref> | |||
آل اعین دارای [[مسجد]] و محله ای در [[کوفه]] بود و امام صادق (ع) در آن [[نماز]] خواند. این مسجد از مساجد وصف شده در کوفه است. <ref>رسالة فی آل اعین، ص 18</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||