ابومسلمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابو القاسم بلخى]] گوید: گروهى از مسلمیه را «خرم دینیه» نامند و شنیده‏ ام که در نزد ما فرقه‏ اى از ایشان هستند که در دهکده خرمباد (کذا، شاید خرم‏ آباد) زندگى مى‏ کنند و از مسلمانان در حال ترس و بیم هستند.

مسعودى مى‏ نویسد: «[[حریانیه]]» فرقه ‏اى بودند که نخست قایل به امامت [[محمد بن حنفیه]] بودند و پس به «[[راوندیه]]» پیوستند و پس از آن از جمله ابو مسلمیه گشتند، و گویند که ابو مسلم صاحب دعوت بنى عباس ملقّب به حریان بودند و از این جهت این فرقه را «[[حریانیه]]» گفته ‏اند.

[[عبد القاهر بغدادى]] گوید: ابو مسلمیه درباره ابو مسلم سخن به گزاف گفته ‏اند و پنداشتند که او در اندر آمدن روح خدا در وى خدا باشد و او را به از جبرئیل و میکائیل و دیگر فرشتگان دانند و گفتند که ابو مسلم زنده است و نمرده و چشم به راه اویند. ایشان را در [[مرو]] و [[هرات]] «[[برکوکیه]]» خوانند و هرگاه از ایشان از آن کسى که منصور او را کشته است پرسند گویند که: او شیطان بود که به صورت ابو مسلم به دست منصور کشته شد. صاحب «تبصره العوام» مى‏ نویسد: این فرق را به شیعه بندند از بهر آن که ابو مسلم خروج کرد و خلق بسیار از اعداء اللّه و اعداء آل محمّد (ص) و غیرهم را بکشت بدان که این خطاست و ابو مسلمیه از [[شیعه]] نیستند و نه از فرق [[سنیان]]، زیرا اعتقاد ابو مسلم آن بود که امامت به «میراث» است نه به «نص» چنانکه شیعیان گویند و نه به «اختیار» چنان که سنیان گویند. ابو مسلمیه گویند که بعد از رسول «[[امامت]]» از آن عباس بود، [[ابو بکر]] و [[عثمان]] بروى ظلم کردند، و آن خروج بهر آن کرد که [[بنى امیه]] را براندازد و امارت به بنى عباس دهد چنانکه کرد. و اگر او را اعتقاد آن بودى که امامت از آن امیر المؤمنین [[على (ع)]] بود، بعد از هلاک بنى امیه به حضرت صادق (ع)  دادى نه به سفاح، و «راوندیه» در این مذهب تابع ابو مسلم بودند. قومى از ایشان گویند: ابو مسلم زنده است و هیچ چیز از تکالیف و [[نماز]] و [[روزه]] و [[زکات]] و [[حج]] واجب نیست و [[ایمان]] و [[دین]] در دو چیز است: اول معرفت امام، دوم معرفت نگهداشتن.