۸٬۲۰۰
ویرایش
عبدالله بن محسن العطاس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
=مهاجرت= | =مهاجرت= | ||
در سال 1282 هجری قمری حج | در سال 1282 هجری قمری عازم مکه جهت انجام حج شد و بار دیگر در سال 1283 هجری قمری به حج رفت. پس از زیارت دوم به سمت جاوه در جنوب شرقی آسیا رهسپار شد و اقامتگاهش در شهر بتاوی یا جاکارتای امروزی رفت. چند سالی در آنجا اقامت گزید و در این مدت از محضر درس سید احمد بن محمد بن حمزه العطاس بهره برد. او به قصد تجارت به بکلنگان می رفت تا اینکه قضا و قدر او را روانه زندان کرد. مردم برای عیادت او جلوی زندان ازدحام می کردند به گونه ای که حاکم شرع دستور آزادی او را صادر کرد ولی او در زندان بود تا مدت محکومیتش تمام شود. سپس از بتاوی به شهر بوگور نقل مکان کرد و وقت خود را برای علم و عرفان از سایر امور خالی کرد و به یکی از بزرگان و اساتید زمان خود شد. | ||
= | =آثار= | ||
وی در شهر بوگور مسجدی به نام مسجد النور دارد که در سال 1318 هجری قمری ساخته شده است. از جمله میراث علمی | وی در شهر بوگور مسجدی به نام مسجد النور دارد که در سال 1318 هجری قمری ساخته شده است. | ||
از جمله میراث علمی او عبارتند از: | |||
مجموع سخنان وی است که شیخ عبدالرحمن بن محمد عرفان با نام «النفحات الربانية في المسائل الحقية» گردآوری کرده است؛ | |||
مجموعه شعری که شیرینی کلمات و فراوانی معنا از ویژگی های آن است؛ | |||
مکاتبات بین او و بزرگان زمان خود. | |||
=سخنان= | =سخنان= | ||
| خط ۸۵: | خط ۹۳: | ||
=وفات= | =وفات= | ||
وی در روز سه شنبه آخرین روز ذی الحجه سال 1351 هجری قمری در بوکور جاوه غربی درگذشت و فردای آن روز در اول سال 1352 هجری قمری در اجتماع پرجمعیتی به خاک سپرده شد که | وی در روز سه شنبه آخرین روز ذی الحجه سال 1351 هجری قمری در بوکور جاوه غربی درگذشت و فردای آن روز در اول سال 1352 هجری قمری در اجتماع پرجمعیتی به خاک سپرده شد که جاوه تا آن زمان چنین جمعیتی را شاهد نبود. او در غرب مسجد خود که در شهر بوگور ساخته است دفن شد و بر روی آن گنبد بزرگی ساخته شده است. سالیانه در آخر ماه ربیع الاول مراسم یادبودی برای او برگزار می شود که جمعیت زیادی از سراسر جاوه در آن شرکت می کنند . | ||
=منبع= | =منبع= | ||