عبدالله عیدروس: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله اساتید او عموهایش احمد و شیخ و محمد و حسن می باشند و اساتید دیگر از جمله:<ref>الحبشي, عيدروس بن عمر (1430 هـ). عقد اليواقيت الجوهرية. الجزء الثاني. تريم، اليمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1061.</ref>

مردم طبقات مختلف از او بهره گرفتند و تعدادی از بزرگان و مجتهدان شاگردان او هستند؛ از جمله:<ref> الحبشي, أحمد بن زين. شرح العينية. سنغافورة: مطبعة كرجاي المحدودة. صفحة 195.</ref>

پول و اعتبار خود را به همه مسلمانان به ویژه فقرا و ضعیفان و نیازمندان می بخشید و با هر کس مطابق فطرت خود رفتار می کرد و هر کس را در مرتبه خود قرار می داد و با فقرا در آنچه که صلاح آنهاست می نشست و با فقها مذاکره علمی می کرد. نعمت های ظاهر و نهان خداوند را بیان می کرد. لباس فاخر می پوشید و با زنان زیبا ازدواج می کرد و در خانه های محکم زندگی می کرد. ملوک نزد هیبت او خاضع بودند و از نفوذ ا و هراسان بودند. با این حال او با ایشان مدارا می کرد و با نرمی با ایشان سخن می گفت. اتباع خود را از ارتباط با ملوک و رفت و آمد با آنها منع می کرد و می گفت: «دو خصلت است که انجام می دهم و اتباع خود را از آن دو منع می کنم؛ سماع و ارتباط با والیان» او ابتدا در برنامه سماع شرکت نمی کرد ولی بعدا در سماع شرکت می جست.<ref> الشلي, محمد بن أبي بكر (1402 هـ). المشرع الروي في مناقب السادة الكرام آل أبي علوي (PDF). الجزء الثاني (الطبعة الثانية). صفحة 342. مؤرشف من الأصل (PDF) في 4 ديسمبر 2020.</ref>  

امامان از علما و نویسندگان در فضایل و کرامات و احوال او کتابهایی تألیف کرده اند، از جمله:<ref>خرد, محمد بن علي (2002). غرر البهاء الضوي ودرر الجمال البديع البهي. القاهرة، مصر: المكتبة الأزهرية للتراث. صفحة 274، 560.</ref>  

از او پنج پسر به جای ماند: محمد و ابوبکر العدنی که از ایشان نسلی به جای نماند و علوی و شیخ و حسین که آنها دارای نسل هستند. و پنج دختر از او به جای ماند که عبارتند از: رقیه، خدیجه، ام کلثوم، طلحه و بهیه.<ref>المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهيرة (PDF). الجزء الأول. جدة، السعودية: عالم المعرفة. صفحة 93. مؤرشف من الأصل (PDF) في 2 يناير 2020.</ref>