کلابیه: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن کلاب معتقد بود که خداوند کلامی ندارد که مسموع( قابل شنیدن) باشد. در این صورت، [[جبرئیل]] از خداوند سخنی نشنیده  بلکه آن چه را که به آن مامور بوده به واسطه [[الهام]] به [[پیامبران]] ابلاغ می کرده است. در [[قرآن]] داریم که خداوند بدون آن که سخنی بگوید به فرشتگانش الهام کرد تا سجده کنند:«اسْجُدُوا لِآدَمَ» سوره بقره،آیه 34  و نیز به زنبور عسل  الهام کرد تا در کوه ها برای خود خانه بسازند. «وَ أَوْحى‏ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً سوره نحل آیه 70» کلابیه همچنین معتقد بودند که کلام خداوند قایم به ذات او و ازلی است و [[تورات]]، [[انجيل|انجیل]]، [[زبور]] و [[فرقان]]، همه یك چیز بیشتر نیستند، بلکه همه آن چه را كه مى ‏شنویم و مى ‏خوانیم، حكایت كلام خداوند است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ  اول، ص 369 با ویرایش فنی، محتوایی و اصلاح عبارات.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الإسلاميّين، ج ۱ ، ص ۲۴۹ - ۲۵۰</ref>