مهلب شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بنْدَار بن الْحُسَیْن بن مُحَمَّد بن الْمُهلب الشیرازی''' که کنیه اش أبا الْحُسَیْن بود. او یکی از علمای برجسته [[اهل سنت]] [[صوفی]] قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص349-352، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. ذهبی او را با عبارت «القدوة شیخ الصوفیة» می ستاید <ref>سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج16، ص108-109</ref>.[[ابوعبدالرحمان سلمی|ابو عبد الرحمن سلمی]] در مورد او میگوید: او عالم به اصول و زبان گویایی در بیان حقایق داشت. همانطور که ابوبکر شبلی نیز او را جلیل قدر دانسته و او را اکرام می نماید. خطیب بغدادی او را اهل فضل و از ممتازین در علم و معرفت معرفی می کند.<ref>

[http://www.al-eman.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/%D8%B7%D8%A8%D9%82%D8%A7%D8%AA%20%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D9%81%D8%B9%D9%8A%D8%A9%20%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%A8%D8%B1%D9%89%20**/163%20%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%20%D8%A8%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%20%D8%A8%D9%86%20%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%20%D8%A8%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%84%D8%A8%20%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%89%20%D8%A3%D8%A8%D9%88%20%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%88%D9%81%D9%89%20/i220&d122149&c&p1 المجموعة الوطنية للتقنية]  

او از اهالی شیراز بود و شاگردی ابوبکر شبلی و شاگردی إبراهيم بن عبد الصمد الهاشمي در [[حدیث]] و بین او و أبي عبد الله بن خَفِيف مباحثاتی در موضوعات مختلف وجود داشت او خدمتگزار [[ابوالحسن اشعری]] بود. او اهل [[زهد]] و [[انفاق]] بود و مشتاق کسب معرفت او در 353 بدرود حیات گفت و أَبُو زرْعَة الطَّبَرِيّ مغسل او بوده است.  

از حالتی که او را توصیف می کنند، پس از آن که بر وحدانیت گفتار توافق کردند، در زمره مجتهد، زاهد، عابد، خوف، مطلوب، غنی، فقیر، آرزومند، مشتاق، صبور، قانع، وابسته، محب، بی پروا، نامیده، سالک، طالب و آرزومند نامیده می شوند.<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86#cite_note-%D8%B4%D8%A7%D9%81%D8%B9%D9%8A-3 بندار بن الحسين] </ref>