پرش به محتوا

کعبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
کعبیه‏ از فرق «[[معتزله]]» بغداد و پیرو ابو القاسم عبد اللّه بن احمد بن محمود بلخى معروف به کعبى هستند که با معتزلان بصرى در مسائل بسیاری اختلاف داشت.
'''کعبیه‏''' از فرق «[[معتزله]]» بغداد و پیرو ابو القاسم عبد اللّه بن احمد بن محمود بلخى معروف به کعبى هستند که با معتزلان بصرى در مسائل بسیاری اختلاف داشت.


==زندگی نامه==
==زندگی نامه==
خط ۳۸: خط ۳۸:
میان عقاید معتزلیان بصره و کعبی تفاوت هایی به شرح ذیل وجود دارد.  
میان عقاید معتزلیان بصره و کعبی تفاوت هایی به شرح ذیل وجود دارد.  
1.معتزلیان بصره معتقد بودند که خداوند می تواند مخلوقات خویش را ببیند، ولی خودش را نمی تواند ببیند، ولی کعبی معتقد بود خداوند نه خودش و نه غیر خودش را جز به معناى علم او به خودش و غیر، نتواند دید.
1.معتزلیان بصره معتقد بودند که خداوند می تواند مخلوقات خویش را ببیند، ولی خودش را نمی تواند ببیند، ولی کعبی معتقد بود خداوند نه خودش و نه غیر خودش را جز به معناى علم او به خودش و غیر، نتواند دید.
2.معتزلان بصره معتقد بودند که خداوند سمیع و داناى به آن نیست،امّا کعبى و معتزله بغداد معتقد بودند که خداوند چیزى را به معناى دریافتن و شنیدن با گوش نمى شنود و صفات سمیع و بصیر را بر دانا بودن وى به چیزهاى شنیدنى و دیدنى که دیگران مى ‏شنوند و مى ‏بینند، تأویل می کنند.
2.معتزلان بصره معتقد بودند که خداوند سمیع و داناى به آن نیست، امّا کعبى و معتزله بغداد معتقد بودند که خداوند چیزى را به معناى دریافتن و شنیدن با گوش نمى شنود و صفات سمیع و بصیر را بر دانا بودن وى به چیزهاى شنیدنى و دیدنى که دیگران مى ‏شنوند و مى ‏بینند، تأویل می کنند.
3. معتزلان بصرى معتقد بودند که خداوند مرید به اراده حادث است نه در محل، ولی کعبى و نظام معتقد بودند که خداوند اصلا خواست و اراده ‏اى ندارد، چون اگر بپذیرند که خداوند انجام کاری را خواسته است، به این معنا است که آن کار را کرده است و اگر بپذیرند که کارى را که در نزد اوست اراده کرده است، به این معنا است که به آن کار امر کرده است.  
3. معتزلان بصرى معتقد بودند که خداوند مرید به اراده حادث است نه در محل، ولی کعبى و نظام معتقد بودند که خداوند اصلا خواست و اراده ‏اى ندارد، چون اگر بپذیرند که خداوند انجام کاری را خواسته است، به این معنا است که آن کار را کرده است و اگر بپذیرند که کارى را که در نزد اوست اراده کرده است، به این معنا است که به آن کار امر کرده است.  
4. کعبى معتقد است شخص کشته شده را نمى‏ توان مرده دانست.
4. کعبى معتقد است شخص کشته شده را نمى‏ توان مرده دانست.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش