عبدالرحمن السقاف: تفاوت میان نسخه‌ها

أبو بكر بن عیسى بایزید

محمد بن سعید باشكیل

محمد بن أبی بكر باعباد

محمد بن سعید كِبَّن

أبو بكر بن علوی الشیبة

محمد بن عبد الرحمن الخطیب

عبد الرحمن بن محمد الخطیب

عبد الرحیم بن علی الخطیب

عبد الله بن محمد باشراحیل

عبد الله بن أحمد العمودی

أحمد بن أبی بكر باحرمی

عبد الله بن إبراهیم باحرمی

عبد الله بن نافع بامنذر

سعد بن عبد الله باعنتر

او به کار و فعالیت بدنی و کشاورزی طبق روش خانواده و گذشتگانش علاقه داشت و نخل زیادی در تریم و المسیلة و غیر آن داشت. و هنگام کاشت نخل سوره یاسین را می‌خواند، اما در یکی از زمین هایش به نام «باحبیشی» پس از پایان نهال کاری یک ختم کامل قرآن می خواند و آن را به عنوان صدقه برای فرزندانش قرار می داد، مشروط به اینکه به عددمعین قرآن بخوانند و تهلیل و تسبیح کنند و بعد از مرگش ثواب آن را به روح او هدیه کنند.

و به سبب مال فراوان، سخاوتمندانه به نیازمندان انفاق می کرد و پول فراوان می بخشید و در نقاط مختلف حضرموت ده مسجد بنا کرد و بر هر مسجدی که از نظر واقعی استحقاقش را داشت، ملک و زمین قرار داد. و هنوز از مساجد او مسجد او به نام ( مسجد السقاف ) در تریم است که اولین مسجدی است که در سال 768 هجری قمری ساخته است و در آن مراسم هفتگی منسوب به او و جلسات حفظ قرآن کریم برگزار می شود . محمد بن علوی العیدروس معروف به سعد یکی از امامان جماعت مسجد و  متولیان سابق آن بوده است.

نزد شیوخ صوفیه مشهور است که « الحضرة » یکی از مجالس ذکر است که مشتمل بر حرکت مشتاقان و حاضران با وجدان و ذوق است که بر حسب استعدادهایشان آنان را از عادت معمول فطرت انسان بیرون می‌آورد و آن راحت بخشی به روح و غرق شدن در ذکر است. در این مجلس شبهای پنج شنبه و دوشنبه سید عبدالرحمن السیاف بعد از نماز عشاء در مسجدش می نشست و این شبها الراتب نامیده می شوند. مجلس الحضرة با خواندن سوره الفاتحه شروع می شود. پس از آن تهلیل (لا اله الا الله) به تعداد معین گفته می شود. سپس ﴿سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ۝180وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ۝181وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ۝182﴾ [37:180—182]، ﴿إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا﴾خوانده می شود. بعد از آن دوباره فاتحه خوانده می شود. در نهایت قصیده های گذشتگان به ترتیب متعارف خوانده می شود.  

بیشتر اشعار خوانده شده به سبک حمینی و ساده است و شنونده را به مقامات اولیای صالح و شیوخ طریقت وصل می کند. سید عبدالرحمن ترتیب و اشعار دیگری برای فرزندانش و برای برخی از اهل ذوق اضافه کرد. عبدالرحمن بن محمد المشهور، تمام ترتیب های مجلس الحضرة را در کتاب مخصوصی به نام «المنهل العجیب الصاف فی فضل وكیفیة حضرة الشیخ عبد الرحمن السقاف» گردآوری کرده است.<ref>بلفقیه, علوی بن محمد بن أحمد (1415 هـ). من أعقاب البضعة المحمدیة الطاهرة. الجزء الأول. المدینة المنورة، السعودیة: دار المهاجر. صفحة 69.</ref>

المشهور, أبو بكر بن علی (1422 هـ). الإمام الشیخ عبد الرحمن السقاف سلسلة أعلام حضرموت 9 (PDF). عدن، الیمن: مركز الإبداع الثقافی للدراسات وخدمة التراث.