حضرت داود: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه داوود که از ریشه غیر عربی گرفته شده، <ref>جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، محقق، مصحح، عطار، احمد عبد الغفور، ج 2، ص 471، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1410ق</ref> در زبان [[عبری]] «داوید» تلفظ می‌شود، و به معنای «محبوب» است. <ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 1، ص 1034، تهران، چاپ اول، 1377ش</ref> نام [[داوود نبی(ع)]] شانزده بار، در [[قرآن کریم]] بیان شده است. <ref>بقره، 251؛ نساء، 163؛ مائده، 78؛ ‌انعام، 84؛ اسراء، 55؛ انبیاء، 78 و 79؛ نمل، 15 و 16؛ سبأ، 10 و 13؛ ص، 17، 22، 24، 26 و 30</ref> وی از جمله پیامبرانی است که علاوه بر [[نبوت]]، دارای منصب حکومت و قضاوت، رهبری مقتدر و صاحب کتاب بود. <ref>«حضرت داود و خلافت الهی»، 45617؛ «داستان قضاوت حضرت داوود( علیه السلام )»، 98519؛ «پیامبر بودن حضرت داود( علیه السلام ) و سلیمان( علیه السلام )»، 64537؛ «صدای خوش حضرت داود و امام باقر( علیه السلام ) بدون ابزار موسیقی»، 53002؛ «نعمت‌های عطا شده به حضرت داود( علیه السلام )»، 49697</ref> آن‌حضرت از نواده‌‌های [[حضرت یعقوب (ع)]] است که با چند واسطه به او می‌رسد. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 1، ص 476، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق، 1967م</ref>

ایشا، <ref>ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 9، بیروت، دار الفکر، 1407ق، 1986م.؛ مقدسى، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 100، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا</ref> ایشی، <ref>تاریخ الأمم و الملوک، ج 1، ص 476؛ ابن اثیر، على بن ابى الکرم، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 223، بیروت، دار صادر، دار بیروت، 1385ق، 1965م</ref> آشی، <ref>قمى، على بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوى جزائرى، سید طیّب، ج 1، ص 82، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق</ref> یسی، <ref> روت، 4:17؛ سموئیل، 16:1؛ سموئیل، 16:11؛ لوقا، 3:23؛ سموئیل، 12:16. به نقل از سایت اسلام پدیا</ref> آسی، <ref> تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref> انسا، <ref> منهاج سراج، طبقات ناصری تاریخ ایران و اسلام، تحقیق، حبیبی، عبد الحی، ج 1، ص 37، تهران، دنیای کتاب، چاپ اول، 1363ش</ref> و ... .