حضرت نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:نوح.jpg |جایگزین=نوح|بندانگشتی|نوح]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

|نام در [[قرآن]]

|نوح

|نام در [[کتاب مقدس]]

|Noah

|-

|بین النهرین • [[کوفه]]

|-

|محل زندگی

|بین النهرین • کوفه

|-

|حوادث مهم

|ساخت کشتی • طوفان نوح

|-

|تکرار نام در قرآن

|}

'''حضرت‌ نوح‌ (ع‌)''' فرزند لامک‌ فرزند متوشلخ‌ فرزند اخنوخ‌ (ادریس‌) است‌ و نسب‌ او به ‌[[شیت‌]] فرزند حضرت [[آدم]](ع‌) مى‌رسد تاریخ‌ نویسان‌ بر این‌ باورند که‌ حضرت‌ نوح‌ (ع‌) اولین‌ رسولى است‌ که‌ خداى سبحان‌ او را به‌ سوى اهل‌ زمین‌ فرستاد، و به‌ او فرمان‌داد تا قومش‌ را آگاه‌ کند و آنان را از عذاب‌ [[خدا]] برحذر نماید .

اولین [[پیامبر اولوالعزم]] و از جمله ی پیامبرانی که با عمری طولانی در راه گسترش خدا پرستی و نجات مردم از نادانی رنج فراوانی کشید نوح پیامبر (ع) بود .

در زمان این [[پیامبر]] بزرگوار [[بت پرستی]] و گرایش مردم به خدایان دروغین گسترش یافته بود . حضرت نوح (ع) مدّتی از عمر خویش را از مردم کناره گرفت تا اینکه به فرمان پروردگار مأمور هدایت مردم شد. همزمان با شروع نصیحت های نوح پیامبر (ع) بزرگان شهر که هفتاد نفر بودند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و به دنبال آنان مردم نادان هم به بهانه ی اینکه « تو دروغ میگوئی، چون انسانی مثل ما هستی» او را مسخره کردند .

چنان که‌ در [[قرآن‌ مجید‌]] آمده‌ است‌ : «ما نوح‌ را به‌ سوى قومش‌ فرستادیم‌ (وگفتیم‌) ‌ آگاه‌ کن‌ قوم‌خود را قبل‌ از آن که‌ ایشان را عذابى دردناک‌ بیاید» <ref>سوره نوح آیه 1</ref>

=نام نوح(ع)=

بر اساس برخی گزارش‌های تاریخی نوح نبی(ع) پسر «لمک» پسر «متوشلخ(متوشلح)» و مادرش «قینوش» دختر براکیل بود. <ref> مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 16، بورسعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا</ref>  

گفته شده که حضرتشان 126 سال بعد از وفات و 1056 سال پس از [[هبوط]] [[حضرت آدم(ع)]] به دنیا آمد. <ref>طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبرى ترجمه، پاینده، ابوالقاسم، ج 1، ص 174، تهران، اساطیر، چاپ پنجم، 1375ش</ref>

وی از جمله پنج پیامبر بزرگ [[صاحب شریعت]] است که صدها سال برای هدایت مردم به توحید و بندگی خدای یکتا، تلاش نمود.

آنچه در مورد نام این پیام آور الهی می‌توان گفت این است که در منابع تاریخی و روایی او را [[عبدالغفار]]، [[عبدالملک]]، و [[عبدالأعلی]] نامیدند. <ref>صدوق، محمد بن على‏، علل الشرائع، ج 1، ص 28، قم، کتاب‌فروشی داوری، چاپ اول، 1385ق</ref> البته در برخی منابع نام وی را عبدالجبار هم نقل کرده‌اند. <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 84، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref>

[[شیخ صدوق]] <ref>ر.ک:مقاله شیخ صدوق</ref> بعد از نقل این [[روایات]] متفاوت؛ می‌گوید: «اخبار و [[احادیث]] راجع به نام حضرت نوح(ع) هم‌خوان بوده و اختلافى بینشان نیست؛ زیرا در همه این روایات، ابتدای اسم آن‌حضرت، کلمه "عبد" ثبت شده است و بدین ترتیب، او را عبدالغفّار، عبدالملک و عبدالاعلى معرّفى نموده‌اند»؛ <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 29، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref> یعنی همه بیانگر عبودیت و بندگی نوح(ع) در پیشگاه خدایی است که غفّار، مالک و اعلی می‌باشد. <ref>علت نام‌گذاری حضرت نوح(ع) به این نام، پاسخ 103998</ref>

در ضمن، ممکن است اسامی یاد شده، ترجمه‌ای از نام حضرتشان در زبان دیگر باشد.

اما این‌که چرا این پیامبر به نوح معروف شد، برخی نُوح را واژه‌ای غیر عربی می‌دانند، <ref>فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ج 1، ص 349، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، 1415ق</ref> اما این ریشه در عربی نیز وجود داشته و گزارش‌هایی نیز وجود دارد که نشانگر تناسب میان نام آن پیامبر و این ریشه است. واژه «نَوح» مصدر «ناحَ یَنُوحُ» به معنای گریه و ماتم به آواز بلند است. «نائحه» به زنی که صدا به ناله بلند می‌کند اطلاق می‌شود. <ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 2، ص 627، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق</ref>

در برخی روایات گفته شده است که علت نام‌گذاری این نام برای نوح پیامبر، آن بود که او مدت بسیاری را به گریه و نوحه گذراند. <ref>علل الشرائع، ج 1، ص 28</ref>

البته با توجه به اینکه ممکن است برخی معانی در زبان‌های مختلف با واژه‌هایی که تا حدودی با هم مشابه هستند، مورد استفاده قرار گیرد(مانند برادر، مادر، پدر در فارسی و انگلیسی)، این احتمال هم وجود دارد که «نوح» عربی نبوده، اما در همان زبان دیگر نیز معنایی مشابه با عربی داشته است.

=عمر نوح=

در این‌که [[نوح نبی(ع)]] مسن‌ترین [[پیامبر الهی]] - دست کم به غیر از آدم(ع) - بوده؛ و از این‌رو به [[شیخ الانبیاء]] معروف شد، تردیدی وجود ندارد و بر اساس تصریح [[قرآن کریم]]، ‌کمترین سنی که برای حضرتشان می‌توان در نظر گرفت، 950 سال است، اما با این وجود در مقدار سن او اختلاف وجود دارد.

1. براساس برخی گزارش‌ها آن‌حضرت 2300 سال عمر کرد؛ یعنی 850 سال قبل از [[نبوت]]، 950 سال نبوت، و 500 سال بعد از طوفان و بعد از پایین آمدن از کشتی. <ref> کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 8، ص 284، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق</ref>

2. گزارش دیگر اما می‌گوید: نوح 2500 سال عمر کرد، یعنی 850 سال قبل از نبوت، 950 سال بعد از نبوت و در حال تبلیغ، 200 سال بعد از ناامیدی از [[هدایت]] مردم و در حال ساخت کشتی، و 500 سال بعد از طوفان. <ref>شیخ صدوق، امالی، ص 512، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق</ref>

البته برخی گزارش‌ها،‌ این 2500 سال را به شیوه دیگری تفکیک می‌کنند:

850 سال قبل از نبوت، 950 سال بعد از نبوت و هنگام تبلیغ، و 700 سال بعد از طوفان. <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 523، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق</ref>  

3. گزارش سوم سن ایشان را 2450 سال اعلام می‌کند. <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 523، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق</ref>

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در این هنگام موجی برخاست و فرزند نوح را چون پر کاهی از جا کند و درهم کوبید «و میان پدر و فرزند جدایی افکند و او را در صف غرق شدگان قرار داد». <ref>هود / ۴۳</ref>

«پروردگارا! پسرم از اهل من و خاندان من است و تو وعده فرمودی که خاندان مرا از طوفان و هلاکت رهایی بخشی».<ref>هود / ۴۵</ref>

 

 

نوح دریافت که این تقاضا از پروردگار درست نبوده است و هرگز نباید نجات چنین فرزندی را مشمول وعده الهی بر نجات خاندانش بداند. از این رو به پروردگارش گفت: «پروردگارا! من به تو پناه می برم از این که چیزی از تو بخواهم که به آن آگاهی ندارم و اگر مرا نبخشی و مشمول رحمتت قرار ندهی، از زیانکاران خواهم بود». <ref>هود / ۴۷</ref>

=مدت رسالت حضرت نوح(ع)=

پس از [[ادریس پیامبر(ع)]]، خداوند نوح(ع) را براى مردم روزگارش به پیامبرى برانگیخت و محل سکونت او سرزمین عراق بود، مردم او را تکذیب کردند و خداوند آنها را غرق کرد و نوح و همراهانش به وسیله کشتى‌ای که از قبل ساخته بود نجات یافتند. <ref>دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص 1، قم، منشورات الرضی، 1368ش</ref>

قرآن کریم در زمینه مدت رسالت حضرت نوح(ع) می‌فرماید: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاَّ خَمْسِینَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ»؛ <ref>عنکبوت، 14</ref> و ما نوح را به سوى قومش فرستادیم و او را در میان آنان هزار سال مگر پنجاه سال، درنگ کرد، اما سرانجام طوفان و سیلاب آنان را فراگرفت در حالی‌که ظالم بودند.

براساس آیه فوق حضرت نوح(ع) 950 سال قبل از طوفان در میان قومش پیامبری نمود و در این مدت شخص دیگرى با او در نبوت شریک نبود، <ref> کافی، ج ‏8، ص 115</ref> اما براساس روایت امام صادق(ع)؛ نوح پس از خارج شدن از کشتى مدت پانصد سال زندگى کرد و بعد جبرئیل بر او نازل شد و گفت: مدّت نبوّت تو پایان یافته و عمرت تمام شده است؛ <ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏23، ص 33، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، چاپ دوم، 1403ق</ref> لذا می‌توان گفت؛ مدت پیامبری حضرت نوح(ع) 1450 سال بود. <ref>دوران نبوت پیامبران اولو العزم، پاسخ 45253</ref>

=کتاب نوح=

در روایات، از کتاب حضرت نوح(ع) با عنوان عام [[صحف نوح]] یاد شده است، <ref> بحار الانوار، ج 35، ص 22</ref> و اسم خاصی برای آن ذکر نشده است.

=محل دفن حضرت نوح=

گزارش‌های متعددی از [[ائمه(ع)]] وارد شده است که محل دفن و قبر حضرت نوح(ع) را در شهر [[نجف اشرف]] و در همان مزار [[امام علی(ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام علی(ع)</ref> می‌داند و از آن‌جا که در آن زمان [[نجف]] بیابان خشک و بی‌آب و علف بود، از آن به عنوان پشت کوفه یا نزدیک کوفه یاد شده است. <ref> قبر حضرت آدم و نوح در نجف، پاسخ 8427</ref>

=پانویس=

{{پانویس|4}}

[[رده:پیامبران اولو العزم]]

[[رده:پیامبران در قرآن]]

[[رده:شخصیت‌های کتاب مقدس]]