میرزا حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

|نام‌های دیگر  

|نام پدر  

|محمدتقی  

|روستاى يالو • شهرستان نور • مازندران

|شیخ مرتضی انصاری • میرزای شیرازی • مولی محمد علی محلاتی • شيخ عبدالحسين تهرانى  

این کتاب، از کتابهای جنجال برانگیز [[جهان تشیع]] است و محدث نوری در 28 جمادى الثانية سال 1292ق. از تالیف آن فراغت یافته است. از عنوان کتاب برمی‌آید که قرآن کریم تحریف شده همان گونه که بنابر عقیده [[مسلمانان]] [[انجیل]] و [[تورات]] تحریف شده است؛ اما بنابر متن کتاب و نیز بنابر آنچه شیخ آقابزرگ تهرانی از خود محدث نوری شنیده و از او نقل کرده، مراد محدث نوری از تحریف کتاب این نیست که [[قرآن]] فعلی کلام خدا نیست یا چیزی بر آن افزوده یا پس از جمع القرآن(جمع آوری قرآن در زمان [[عثمان]] به عفان به شکل یک کتاب)چیزی از آن کاسته شده است. <ref> آقا بزرگ الطهراني - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>

او خود از این موضوع سخن گفته و نزد شاگردش آقا بزرگ تهرانی از نامگذاری کتاب به این عنوان اظهار پشیمانی کرده و گفته خوب بود که نام کتاب را «فصل الخطاب في عدم تحريف الكتاب» یا «القول الفاصل في اسقاط بعض الوحي النازل» می‌نهادم تا مردم را این گمان خطا پیش نیاید. مراد محدث نوری از تحریف، نقیصه(کاسته شدن)است نه زیادت و نه تغییر و تصرف در کلمات و آیات قرآن فعلی.

آقابزرگ تهرانی، هنگام معرفی کتاب در مجموعه بزرگ کتاب‌شناسی‌اش، این کتاب را کتابی در رد تحریف قرآن می‌خواند و می‌نویسد: «أثبت فيه عدم التحريف بالزيادة والتغيير والتبديل وغيرها؛ در این کتاب، عدم تحریف قرآن را اثبات کرده است و دور بودنش از تحریف به زیادت و تغییر و تبدیل و جز آن.» <ref>ج 16 - ص 231 - 232</ref>

از همان آغاز علمای شیعه به تالیف کتابهایی در مقابله با این کتاب دست زدند از جمله شيخ محمود تهرانى در سال 1302 ق. ردّيه‌‏اى به نام كشف الارتياب عن تحريف الكتاب بر آن نگاشت <ref>الذريعة - آقا بزرگ الطهراني - ج 18 - ص 9 - 10</ref> و محدث نورى نيز در پاسخ به آن رساله‌‏اى به نام الجواب عن شبهات كشف الارتياب را تأليف کرد و گویا از برخی نظرات خویش در کتاب اصلی بازگشت و یا نظر خود را تشریح کرد و کوشید تا سوء تفاهم های پیش آمده را برطرف سازد او درباره این رساله گفته است رضایت ندارد کسی پیش از خواندن رساله، کتاب فصل الخطاب را بخواند و این رساله منزله تکمله کتاب فصل الخطاب است. <ref> نجم ثاقب، ج 1، ص 31 و 32</ref>  <ref> الذريعة - آقا بزرگ الطهراني - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>

==ديوان شعر==

اين كتاب كه به عنوان «مولوديه» نيز مشهور است، مجموع قصايدى است كه در ايام ولادت [[ائمه اطهار(ع)]] سروده است و هم چنين مشتمل بر قصيده‌‏اى در مدح [[صاحب الزمان(ع)]] و مدح سامراء مى‏‌باشد.