۲۱٬۸۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
دیگر از مریدان نجمالدّین بابا کمال خجندی است که مولانا یا به واسطه شمس و یا بدون واسطه از او استفاده برد. نیز سوّمین اینان که بزرگترین شاخه سلسله کبرویه از پس او پدید آمد علی بن سعید بن عبدالجلیل لالای غزنوی معروف به شیخ رضیالدّین علی لالا است که از یکصد و بیست و چهار شیخ خرقه ستاند و معاصر معروف کاشانی، علاءالدوله سمنانی بهواسطه شیخ نورالدّین عبدالرحمن اسفراینی کسرقی که از شیخ جمالالدّین احمد ذاکر جورفانی فیضیاب شده بود بدو میپیوندد. | دیگر از مریدان [[نجمالدّین بابا کمال خجندی]] است که [[مولانا]] یا به واسطه [[شمس]] و یا بدون واسطه از او استفاده برد. نیز سوّمین اینان که بزرگترین شاخه سلسله کبرویه از پس او پدید آمد علی بن سعید بن عبدالجلیل لالای غزنوی معروف به شیخ [[رضیالدّین علی لالا]] است که از یکصد و بیست و چهار شیخ خرقه ستاند و معاصر معروف کاشانی، علاءالدوله سمنانی بهواسطه شیخ نورالدّین عبدالرحمن اسفراینی کسرقی که از شیخ جمالالدّین احمد ذاکر جورفانی فیضیاب شده بود بدو میپیوندد.<br> | ||
نیز در همین دسته است شیخ سعدالدین حموی که عزیزالدین نسفی از جمله مریدانش بوده و شیخ نجمالدین رازی که قونوی و مولوی نمازی را به او اقتدا کردند و شیخ سیفالدین باخزری که نجمالدین در شمار معشوقانش میدانست و نیز عینالزمان گیلی که در میان مریدان نجمالدّین دانشمندترین آنها بوده است و از پس اوّلین اربعینی که به امر او نشسته بود لقب عینالزمان یافت. امّا اندیشههای سهروردی در قالب سلسله سهروردیه- یکی از سلاسل دوازده یا چهاردهگانه طرق معروفیه- انتشار یافت در تعالیم چند تن از شاگردان و تابعانش مکانتی والا پیدا کرد. از میان اینان میتوان به شیخ عمادالدّین احمد فرزند سهروردی، شیخ شمسالدّین صفی، سعدی شیرازی، شیخ احمد یسوی و شیخ نجیبالدّین علی بن بزغش شیرازی اشاره کرد. از میان شاگردان اینان که در شمار تابعان سهروردی محسوبند نیز میتوان از شیخ محمد شیروانی که در محضر شیخ احمد سوی تکامل یافت و سمت استادی بر شیخ ابوالعلاء احمد بن محمود یزدی داشت و نیز شیخ سعیدالدّین سعید فرغانی و ظهیرالدّین عبدالرحمن و خواجه امامالدّین محمد و شیخ نورالدّین عبدالصمد نطنزی که هر چهار تن فیضیاب محضر نجیبالدّین علی بن بزغش بودند نام برد. هر چند در همین روزگار پارهای از صوفیان و مورّخان از انحطاط تصوّف و رنگ باختن آن شکوهها داشتند امّا میتوان همین دوران را به واسطه امتزاج عناصر مختلف تصوّف که در عالیترین حدّ خود تجلّی کرده بود دوران طلائی تصوّف خواند. امتزاج قوانین سلوک عملی و رسوم ویژه خانقاهیان از سوئی و باریکبینیهای ظریف نوادری همچون ابن عربی و ابن فارض از سوئی دیگر- که میباید پالایشی که قونوی از این اندیشههای ظرف کرد را نیز به این عوامل افزود- باعث پدید آمدن این دوران | |||
نیز در همین دسته است شیخ سعدالدین حموی که عزیزالدین نسفی از جمله مریدانش بوده و شیخ نجمالدین رازی که قونوی و مولوی نمازی را به او اقتدا کردند و شیخ سیفالدین باخزری که نجمالدین در شمار معشوقانش میدانست و نیز عینالزمان گیلی که در میان مریدان نجمالدّین دانشمندترین آنها بوده است و از پس اوّلین اربعینی که به امر او نشسته بود لقب عینالزمان یافت. امّا اندیشههای سهروردی در قالب سلسله سهروردیه- یکی از سلاسل دوازده یا چهاردهگانه طرق معروفیه- انتشار یافت در تعالیم چند تن از شاگردان و تابعانش مکانتی والا پیدا کرد.<br> | |||
از میان اینان میتوان به شیخ عمادالدّین احمد فرزند سهروردی، شیخ شمسالدّین صفی، سعدی شیرازی، شیخ احمد یسوی و شیخ نجیبالدّین علی بن بزغش شیرازی اشاره کرد. از میان شاگردان اینان که در شمار تابعان سهروردی محسوبند نیز میتوان از شیخ محمد شیروانی که در محضر شیخ احمد سوی تکامل یافت و سمت استادی بر شیخ ابوالعلاء احمد بن محمود یزدی داشت و نیز شیخ سعیدالدّین سعید فرغانی و ظهیرالدّین عبدالرحمن و خواجه امامالدّین محمد و شیخ نورالدّین عبدالصمد نطنزی که هر چهار تن فیضیاب محضر نجیبالدّین علی بن بزغش بودند نام برد.<br> | |||
هر چند در همین روزگار پارهای از صوفیان و مورّخان از انحطاط تصوّف و رنگ باختن آن شکوهها داشتند امّا میتوان همین دوران را به واسطه امتزاج عناصر مختلف تصوّف که در عالیترین حدّ خود تجلّی کرده بود دوران طلائی تصوّف خواند. امتزاج قوانین سلوک عملی و رسوم ویژه خانقاهیان از سوئی و باریکبینیهای ظریف نوادری همچون ابن عربی و ابن فارض از سوئی دیگر- که میباید پالایشی که قونوی از این اندیشههای ظرف کرد را نیز به این عوامل افزود- باعث پدید آمدن این دوران طلایی شد. | |||