confirmed، مدیران
۳۴٬۳۹۵
ویرایش
سید محمدباقر حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶۶: | خط ۲۶۶: | ||
10. شیخ هادى ثامر. | 10. شیخ هادى ثامر. | ||
=شهادت؛ پایان خونین سید محمدباقر حکیم= | |||
آیت‌الله سید محمّد‌باقر حكیم پس از سقوط رژیم صدام به رغم بی‌میلی مقامات اشغالگر و كارشكنی آنان به عراق بازگشت و به تبلیغ و فعالیت سیاسی و اقامه [[نماز جمعه]] در صحن علوی پرداخت. هنگام ورود وی در 10 می 2003 م/ 20 اردیبهشت 1382 ش به عراق مورد استقبال بی‌نظیر مردم و عشایر [[بصره]] و دیگر شهرها واقع شد، امّا هنوز سه ماه و نیم از ورودش به زادگاه خویش نگذشته بود كه در یكم [[رجب]] 1424 ق/ 7 شهریور 1382 مقارن میلاد [[امام محمّد‌باقر(ع)]]، پس از اقامه چهاردهمین نماز جمعه در حرم علوی در حالی كه از حرم خارج می‌شد، در پی انفجار دو خودروی بمب‌گذاری شده همراه بیش از یكصد نفر از نمازگزاران به [[شهادت]] رسید. در این انفجار بیش از یكصد تن نیز زخمی شدند. اجساد بسیاری از افراد كه در این جنایت هولناك به فیض [[شهادت]] نایل آمدند، قابل شناسایی نبود. | |||
بنا بر آنچه آخرین رئیس شاخه [[موساد]] در ایران در خاطرات خود روایت می‌کند، [[رژیم صهیونیستی]] بسیار نگران از قدرت‌گیری شیعیان انقلابی در پی سرنگونی صدام و حزب بعثش بود و حسب همین یادمانده‌ها از تولد "خمینی دیگری" بیمناک و مضطرب شد و لذا با هماهنگی بقایای حزب بعث و با همکاری سرویس‌های امنیتی برخی از کشورهای مرتجع منطقه و حامی تفکر [[سلفی]] مبادرت به تصفیه فیزیکی آن بزرگوار ورزید. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||