اخوان المسلمین سومالی: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|سال تاسیس

|-

|مؤسس

|-

|}

وضعیت پیچیده سومالی سبب شد تا دعوت به اندیشه اخوانی در این کشور به صورت مناسبی شکل نگیرد و اخوان سومالی در زمره ضعیف‌ترین شاخه این جمعیت قرار گیرد. همراه نشدن جمهور مردم سومالی با الگو، شیوه و اندیشه اخوانی را باید عامل اصلی ضعف اخوان سومالی دانست.

با وجود شرایط سخت، اندیشه اخوان در میان سومالی‌ها نفوذ پیدا کرد. با گذشت چند سال از فعالیت مبلغان اخوانی در سومال، صفحه‌ای در فیس بوک به نام «الاخوان فی الصومال» راه اندازی شد تا جنبش اصلاح که شاخه اخوان المسلمین در سومال بود، مدیریت این صفحه را به عهده بگیرد.

جرقه‌های اولیه تاسیس این جنبش در حرکت‌های دانشجویی درون دانشگاه‌های سومالی زده شد. دانشجویان که درصدد ترویج مبانی و دیدگاه‌های اخوان در میان جامعه نخبگان و مردم سومالی بودند جنبشی را به نام «الاصلاح» راه اندازی کردند.

جنبش الاصلاح در سال 1978م به واسطه شیخ محمد احمد نور جریری، علی الشیخ احمد ابوبکر، احمد رشید شیخ حنفی، محمد یوسف عبدی و عبد الله محمد عبد الله تاسیس شد.

این جنبش در نشست صلح و سازش سومالی که در سال 2000م در جیبوتی برگزار شد، شرکت کرد و سرانجام پس از بحث و بررسی‌های فراوان، این نشست با موفقیت همراه بود و نتایج بسیار خوبی از آن به دست آمد که بازگشت سازمان‌های دوتی نظیر پارلمان، حکومت و ریاست از مهمترین دستاوردهای این نشست به شمار می‌رود. حکومت مورد توافق به حکومت «عرتا» مشهور شد.

اخوان در سومالی و جنبش الشباب المجاهدین

تاسیس این جنبش به سال 2004م باز می‌گردد. الشباب المجاهدین با برخی از سازمان‌های جهادی سلفی در درون مصر و لیبی مانند انصارالشریعة و انصار بیت المقدس و برخی حامیان اندیشه القاعده مانند اخوان المسلمین ارتباط نزدیکی را برقرار کرد تا به عنوان بخش نظامی این گروه‌ها به رسمیت شناخته شود.

الشباب المجاهدین به عنوان شاخه اصلی القاعده در آفریقا شناخته شده که نزدیک به هفت هزار عضو دارد. افراد تازه وارد به این جنبش به مدت شش هفته در دوره فشرده آموزش نظامی و جنگ‌های چریکی شرکت کرده و شیوه استفاده از انواع مواد منفجره، بمب‌ها و سلاح‌ها را فرا می‌گیرند.

ترور عمر حاجی أدن وزیر کشور سابق سومالی که در سال 2009م با انفجار بمب در داخل هتل محل استراحتش به قتل رسید از جمله اقدامات جنبش الشباب المجاهدین است. سخنگوی رسمی این جنبش در کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که وزیر کشور سومالی مرتد و کافر بوده و باید کشته می‌شد.

عده‌ای معتقدند تعامل جنبش الشباب المجاهدین با جنبش الاصلاح سبب شده تا اندیشه اخوانی درون جنبش الشباب المجاهدین رسوخ کرده و با هدف برپایی حکومت اسلامی و اجرایی کردن احکام اسلامی دست به اقدامات مسلحانه بزنند.

وی چهارمین مسئول جنبش الاصلاح است که در 12 آگوست 2008م تا به امروز رهبری این جنبش را برعهده دارد. علی پاشا چشم پزشک و عضو پارلمان انتقالی سومالی است که از سوی اکثریت اعضا به عنوان رهبر جنبش اتنخاب شد.

در دوران زمام‌داری پاشا اختلاف شدیدی درون ساختار جنبش الاصلاح رخ داد که به اعتقاد تحلیل گران اگر دخالت سازمان مرکزی اخوان المسلمین و بخش ارشاد اخوان مصر نبود شاهد از بین رفتن کامل این جنبش در سومالی بودیم.

در ژوئن سال گذشته تحرکات خطرناکی از درون جنبش الاصلاح به گوش رسید. برخی از شخصیت‌های طراز اول این جنبش با انجام کودتایی خاموش ضد علی پاشا با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که وی صلاحیت لازم برای اداره جنبش را نداشته و به دلیل سوء مدیریت، نابودی منابع مالی، نفوذ بیگانگان درون ساختار جنبش و ارتباط با آمریکا نداشته و باید استعفا کند.

به دنبال این بیانیه، جنبش الاصلاح به دو شاخه حامیان علی پاشا و حامیان شیخ محمد احمد نور جریری تقسیم شدند. به دنبال تشدید اختلافات، نشست اخوانی در سپتامبر سال گذشته به مدت پنج روز در ترکیه برگزار شد و نهایتا با فروکش کردن اختلاف‌ها، علی پاشا بار دیگر به عنوان رهبر این جریان انتخاب شد.

شیخ نور بارود یکی از رهبران بیداری اسلامی همفکر با اخوان المسلمین در سومالی است که نقش بسزایی را در بیداری مردم و ایجاد وحدت نظر میان گروه‌های مختلف از خود به جای گذاشته است.

وی در سال 1978م به جنبش الاصلاح پیوست و از مشهورترین شخصیت‌های این جنبش است که به کثرت فعالیت و تلاش برای پیشرفت هرچه بیشتر جنبش معروف شده است.

دکتر عبدالرحمن بادو در سال 1954م در خانواده‌ای صوفی مسلک در استان جلجدود به دنیا آمد. وی در کودکی به حفظ قرآن روی آورد و از دبیرستان جمال عبدالناصر فارغ التحصیل شد.

در 1971م به نیروهای مسلح سومالی پیوست. در سال 1977 از دانشکده نظامی ژنرال داوود فارغ التحصیل شد و در 1985م به دلیل انحراف ارتش از مسیر واقعی خود و مبارزه مسلحانه علیه مردم با جدایی از ارتش سومالی به جنبش الاصلاح اخوان پیوست.

سومالی در گذشته تحت تأثیر استعمار قرار نگرفت، زیرا دولت دراویش موفق شد چهار بار متوالی حمله امپراتوری بریتانیا را دفع کند و آن را مجبور به عقب نشینی به سمت ساحل کند. در نتیجه شهرت گسترده آن در خاورمیانه و اروپا، امپراتوری عثمانی و امپراتوری آلمان آن را به عنوان متحد در طول جنگ جهانی اول به رسمیت شناختند، بنابراین تنها مرجع مسلمان مستقل در قاره آفریقا باقی ماند. پس از ربع قرن ناتوانی نیروهای بریتانیایی برای نفوذ به خاک سومالی، دولت دراویش در سال 1920 با استفاده از هواپیما در طول نبردهای خود در آفریقا برای بمباران تاله، پایتخت دولت دراویش، از هواپیما استفاده کردند و در نتیجه کل کشور را متحول کردند. به مستعمره امپراتوری بریتانیا تبدیل شد.<br>

ایتالیا نیز با همین مقاومت از سوی سلاطین سومالی مواجه شد و تنها در دوران فاشیسم در اواخر سال 1927 نتوانست کنترل کامل خود را بر بخش هایی از کشور که در حال حاضر به عنوان ایالت سومالی شناخته می شود گسترش دهد و این اشغال تا سال 1941 ادامه یافت و پس از جایگزینی آن ادامه یافت. توسط حکومت نظامی بریتانیا شمال سومالی مستعمره بریتانیا باقی ماند، در حالی که جنوب سومالی تحت قیمومیت بریتانیا به یک کشور مستقل تبدیل شد تا اینکه دو بخش سومالی در سال 1960 تحت نام جمهوری دموکراتیک سومالی متحد شدند. در نتیجه روابط برادرانه و تاریخی خود با کشورهای مختلف جهان عرب، سومالی در سال 1974 به عضویت اتحادیه عرب پذیرفته شد. سومالی همچنین برای تحکیم روابط خود با سایر کشورهای آفریقایی تلاش کرد و یکی از اولین کشورهایی بود که کشورهای موسس اتحادیه آفریقا.