۸۷٬۹۰۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|غرر البهاء الضوی ودرر الجمال البدیع البهی» فی التراجم والمناقب | |غرر البهاء الضوی ودرر الجمال البدیع البهی» فی التراجم والمناقب | ||
الوسائل الشافعة فی | الوسائل الشافعة فی الأذکار النافعة» فی الحدیث | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن علی خرد''' (۸۹۰-۹۶۰ه.ق) [[محدث]] و [[فقیه]] اهل [[حضرموت]] است. به [[علم حدیث]] روی آورد و در آن تحقیق بسیار نمود تا جایی که تبدیل به بزرگترین حافظ حدیث و رجالی زمان خود شد و به عنوان «[[محدث]]» در زمان خود مشهور گشت. او در علوم دیگر چون [[اصول فقه]]، [[فقه]]، [[تصوف]] و بلاغت نیز تبحر داشت. کتاب های او به دلیل اعتبار سند و قدیمی بودن، نزد مورخین از کتابهای بسیار ارزشمند به شمار میآیند.<ref>الزركلی, خیر الدین (2002 م). الأعلام (PDF). الجزء السادس. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 292. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 8 أبریل 2020.</ref> | '''محمد بن علی خرد''' (۸۹۰-۹۶۰ه.ق) [[محدث]] و [[فقیه]] اهل [[حضرموت]] است. به [[علم حدیث]] روی آورد و در آن تحقیق بسیار نمود تا جایی که تبدیل به بزرگترین حافظ حدیث و رجالی زمان خود شد و به عنوان «[[محدث]]» در زمان خود مشهور گشت. او در علوم دیگر چون [[اصول فقه]]، [[فقه]]، [[تصوف]] و بلاغت نیز تبحر داشت. کتاب های او به دلیل اعتبار سند و قدیمی بودن، نزد مورخین از کتابهای بسیار ارزشمند به شمار میآیند.<ref>الزركلی, خیر الدین (2002 م). الأعلام (PDF). الجزء السادس. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 292. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 8 أبریل 2020.</ref> | ||
=نسب= | =نسب= | ||
محمد بن علی بن علوی خرد بن محمد حمیدان بن | محمد بن علی بن علوی خرد بن محمد حمیدان بن عبدالرحمن بن محمد بن عبدالله باعلوی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[امام صادق (ع)|جعفر الصادق]] بن [[امام باقر (ع)|محمدالباقر]] بن علی [[امام سجاد (ع)|زین العابدین]] بن [[امام حسین (ع)|الحسین]] بن امام [[امام علی (ع)|علی بن أبی طالب]]، و امام علی همسر [[فاطمه]] دختر [[محمد]] صلی الله علیه و آله است. | ||
او بیست و چهارمین نوه محمد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است. | او بیست و چهارمین نوه محمد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است. | ||
خط ۵۰: | خط ۴۸: | ||
=سفرها= | =سفرها= | ||
او | او به دنبال دانش و یافتن اساتید به بسیاری از کشورها سفر کرد. به همراه پدر و برادرش احمد شریف به الشحر رفت. بار دیگر به تنهایی برای کسب علم به الشحر رفت. سپس به عدن و زبید در [[یمن]]، [[مکه]] و [[مدینه]] رفت و از اساتید آنجا کسب علم کرد. همچنین از علمای [[مصر]]، [[عراق]]، [[دمشق]] و [[مراکش]] که برای [[حج]] آمده بودند، بهره برد. او بسیار مشتاق بود که با اساتید باسابقه و بزرگسال زمان خود در خارج از شهر و کشورش تماس برقرار کند و دراین راه بسیار کوشید، تا جایی که به سند علمی محکم و سلسله اساتید بلند مرتبهای دست یافت که بسیاری از معاصرانش به آن نرسیدند و این اعتبار موجب شد که مردم برای کسب علم و معرفت به او روی آورند.<ref> الشلي, محمد بن أبي بكر (1319 هـ). المشرع الروي في مناقب السادة الكرام آل باعلوي (PDF). الجزء الأول. صفحة 196. مؤرشف من الأصل (PDF) في 13 أبريل 2020.</ref> | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
او از اساتید بسیاری کسب علم کرد و از آنها علوم مختلف آموخت و ایشان بر او خرقه پوشاندند و به او اجازه نقل روایت و تدریس دادند. از جمله اساتید او عبارتند از:<ref> المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهيرة. الجزء الأول. جدة، المملكة العربية السعودية: عالم المعرفة. صفحة 353.</ref> | او از اساتید بسیاری کسب علم کرد و از آنها علوم مختلف آموخت و ایشان بر او خرقه پوشاندند و به او اجازه نقل روایت و تدریس دادند. از جمله اساتید او عبارتند از:<ref> المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهيرة. الجزء الأول. جدة، المملكة العربية السعودية: عالم المعرفة. صفحة 353.</ref> | ||
علی بن أبی | علی بن أبی بکر السکران | ||
عبدالرحمن بن علی السکران | |||
محمد بن | محمد بن عبدالرحمن بلفقیه | ||
عبدالله بن عبدالرحمن بافضل | |||
حسین بن | حسین بن عبدالله العیدروس | ||
أبوبکر بن عبدالله العدنی | |||
عبدالرحمن بن علی الدیبع | |||
یحیى بن أبی | یحیى بن أبی بکر العامری | ||
أحمد بن عمر المزجد | أحمد بن عمر المزجد | ||
خط ۷۸: | خط ۷۶: | ||
از مشهورترین شاگردانش می توان از این افراد نام برد: | از مشهورترین شاگردانش می توان از این افراد نام برد: | ||
عبدالله بن محمد بلفقیه | |||
محمد بن حسن بن علی | محمد بن حسن بن علی السکران | ||
فضل بن | فضل بن عبدالله بافضل | ||
عبدالله بن محمد باقشیر | |||
شهاب الدین أحمد بن | شهاب الدین أحمد بن عبدالرحمن السکران | ||
أحمد بن علوی باجحدب | أحمد بن علوی باجحدب | ||
عبدالله بن شیخ العیدروس | |||
=تالیفات= | =تالیفات= | ||
خط ۹۷: | خط ۹۵: | ||
«غرر البهاء الضوی ودرر الجمال البدیع البهی» فی التراجم والمناقب | «غرر البهاء الضوی ودرر الجمال البدیع البهی» فی التراجم والمناقب | ||
«الوسائل الشافعة فی | «الوسائل الشافعة فی الأذکار النافعة» فی الحدیث | ||
همچنین او اشعار و مدح های زیادی دارد، از جمله شعر بلندی که به ۲۶۰ بیت میرسد و در وصف رسول اکرم صلی الله علیه و آله سروده شده است. و شعر دیگری مانند آن به همان بلندا در بیان و توصیف نسب و سلسله اساتید خود است که در کتاب «الغور» ذکر شدهاند. | همچنین او اشعار و مدح های زیادی دارد، از جمله شعر بلندی که به ۲۶۰ بیت میرسد و در وصف رسول اکرم صلی الله علیه و آله سروده شده است. و شعر دیگری مانند آن به همان بلندا در بیان و توصیف نسب و سلسله اساتید خود است که در کتاب «الغور» ذکر شدهاند. | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۳: | ||
=منبع= | =منبع= | ||
خرد, محمد بن | خرد, محمد بن علی (1405 هـ). [https://archive.org/details/Alwasail-Assafiah/mode/2up الوسائل الشافعة فی الأذکار النافعة والأوراد الجامعة والثمار الیانعة.] | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده: شخصیت های جهان اسلام]] | [[رده: شخصیت های جهان اسلام]] | ||
<references /> |