۸۷٬۷۸۰
ویرایش
احیاء علوم الدین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'كلام' به 'کلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
#فصل سوم (ربع مُهلکات): کتاب شرح عجائب قلب، ریاضت نفس، شهوت‌ها، آفات زبان، در مذمت غضب و حِقد و حسد، مذمت دنیا، مذمت بخل و حب مال، مذمت جاه و ریاء، مذمت کبر و عُجب و غرور. | #فصل سوم (ربع مُهلکات): کتاب شرح عجائب قلب، ریاضت نفس، شهوت‌ها، آفات زبان، در مذمت غضب و حِقد و حسد، مذمت دنیا، مذمت بخل و حب مال، مذمت جاه و ریاء، مذمت کبر و عُجب و غرور. | ||
#فصل چهارم (ربع مُنجیات؛ آنچه مایه رستگاری است): کتاب [[توبه]]، [[صبر]] و [[شکر]]، [[خوف]] و [[رجاء]]، فقر و [[زهد]]، [[توحید]] و [[توکل]]، محبت و شوق و انس و رضا، نیت و [[اخلاص]] و [[صدق]]، [[مراقبه]] و [[محاسبه]]، کتاب الفکر، کتاب ذکر الموت و... . | #فصل چهارم (ربع مُنجیات؛ آنچه مایه رستگاری است): کتاب [[توبه]]، [[صبر]] و [[شکر]]، [[خوف]] و [[رجاء]]، فقر و [[زهد]]، [[توحید]] و [[توکل]]، محبت و شوق و انس و رضا، نیت و [[اخلاص]] و [[صدق]]، [[مراقبه]] و [[محاسبه]]، کتاب الفکر، کتاب ذکر الموت و... . | ||
=انگیزهٔ نوشتن کتاب= | =انگیزهٔ نوشتن کتاب= | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۱: | ||
کتاب [[کیمیای سعادت]] خلاصه‌ای از احیاء است که غزالی آن را در اواخر قرن پنجم هجری قمری نوشته است. | کتاب [[کیمیای سعادت]] خلاصه‌ای از احیاء است که غزالی آن را در اواخر قرن پنجم هجری قمری نوشته است. | ||
==اثر پذیری از دو کتاب== | ==اثر پذیری از دو کتاب== | ||
غزالی، در نگارش این اثر، از دو کتاب «الرسالة القشیریة» و «قوت القلوب» تأثیر پذیرفته است. «إحیاء علوم الدین» از گران‌قدرترین کتاب‌های اسلامی در شناخت حلال و حرام است | غزالی، در نگارش این اثر، از دو کتاب «الرسالة القشیریة» و «قوت القلوب» تأثیر پذیرفته است. «إحیاء علوم الدین» از گران‌قدرترین کتاب‌های اسلامی در شناخت حلال و حرام است که ظاهر و باطن احکام را به هم آمیخته و مشتمل است بر شریعت و طریقت و حقیقت. در طرح مطالب هر کتاب، غزالی، ابتدا، به آیات و احادیث و اخبار و آثار استشهاد میکند، سپس با پروردن معانی آنها به بیان و زبانی ساده و روشن، به شرح و بسط و ارائه آرای خود میپردازد. | ||
==نقد کتاب== | ==نقد کتاب== | ||
برخی، این کتاب را نقد | برخی، این کتاب را نقد کرده‌اند و مناقشه‌های بسیاری درباره آن صورت گرفته است؛ از جمله کسانی که سخت بر غزالی و کتابش خرده گرفته‌اند، میتوان ابن جوزیی و ابن صلاح و مارزی را نام برد. گذشته از نقد برخی مباحث عقلی و کلامی کتاب در باب اعتقادات، بیشترین اشکالی که بر این کتاب وارد شده، وجود احادیث ضعیف در آن است. در حقیقت، غزالی، چندان درایتی در علم حدیث نداشته و از شیخی حدیث نشینده است. دیگر اینکه غزالی، به دلیل گرایش شدید به تصوف و حسن ظن فراوان به مشایخ صوفیه، گاه گفتار آنان را، بدون تحقیق و بررسی و اغلب، با عین عبارات نقل کرده است. | ||
=ترجمه فارسی= | =ترجمه فارسی= | ||
ترجمه فارسی کتاب احیاء که کهن‌ترین ترجمه این کتاب است، به نام کتاب احیای علوم دین، و توسط موید الدین محمد خوارزمی در حدود ۱۵۰ سال پس از تاَلیف یعنی در سال ۶۲۰ هجری قمری در دهلی انجام شده‌است. بنا به گفته خودش او سال‌ها کتاب احیاء را به شاگردانش در لاهور و دهلی درس می داده است. | ترجمه فارسی کتاب احیاء که کهن‌ترین ترجمه این کتاب است، به نام کتاب احیای علوم دین، و توسط موید الدین محمد خوارزمی در حدود ۱۵۰ سال پس از تاَلیف یعنی در سال ۶۲۰ هجری قمری در دهلی انجام شده‌است. بنا به گفته خودش او سال‌ها کتاب احیاء را به شاگردانش در لاهور و دهلی درس می داده است. | ||