علی الاهدل بن عمر بن محمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

و سید محمد بن سلیمان عراقی ملقب به جمال الدین جد سادات احادله است و مزارش در جنوب شرقی حله شراعیه است و نسبش به  قبیله [[بنی هاشم]] رسیده و از نسل [[امام حسین(ع)]] می باشد<ref>[https://asdf.niceboard.com/t13-topic إبطال نسب آل الاهـدل]</ref>.

او و پسر عمویش احمد بن عیسی ملقب به المهاجر در سال 540 هجری قمری از [[عراق]] به [[یمن]] هجرت کردند پس محمد بن سلیمان به شهر الکدری آمد.

او بی سواد بود، نه می نوشت و نه می خواند، بسیار کم صحبت می کرد و در کودکی اصلا صحبت نمی کرد تا اینکه پدرش او را به چند پزشک نشان داد و گفت:او بیماری به نام المسبَّع دارد. او به زهد و عبادت و کرامت مشهور بود. از او روایت شده است که فقیه یحیی بن قُبيع المجدّلی از او درباره نسبش پرسید، گفت: الی الله و بالله. و در روايت ديگرى فرمود: «نحن معاشرَ الأنبياء لا نُورَث». و اما مادرش ملکه از اعراب المطهره از حومه وادی سهام در یمن است.

گفته می شود مقبره پدرش عمر و قبر جدش محمد بن سلیمان در غرب به جنوب شهر باستانی الکدری در جنوب شرقی روستای حله الشراعیه در جنوب شهر مراوعه در استان الحدیده یمن است.

با زنی به نام برکه از عرب الاذروح ازدواج کرد که از او دو پسر به دنیا آورد به نامهای عمر بن علی الاهدل و ابوبكر بن علی الاهدل.

اهل نظر در موضوع تصوف در مورد چگونگی گرایش او به طریقت تصوف نظرات مختلفی بیان کرده اند: او را فردی مجذوب به سیر طریقت معرفی کرده و گفته اند با مردي از اصحاب [[عبدالقادر گیلانی|عبدالقادر گيلانی]] همراه شد كه محمد بن سبا يا سنان الاحوری نام داشت.گفته شده [[ابوبکر]]  او را در عالم رویا راهنمایی نموده است و حتی بعضی گفته اند که جناب [[خضر]] نبی او را هدایت نموده است.

او حدود پانصد شاگرد داشت و حدود هفتاد نفر از آنهااز برجستگان تصوف به شمار می آیند که از آن جمله می توان به افراد زیر اشاره کرد.