۸۷٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می مانند' به 'میمانند') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
3. التبیان از تفاسیری است که به لحاظ منابع بهکار رفته، «چند منبعی» یا «جامع» میخوانند. در این روش، مفسر از منابع و مستندات تفسیری متعددی از جمله قرآن، روایت و عقل در استنباطات تفسیری خود سود میبرد. التبیان بدین لحاظ که در تفسیر آیات همزمان از منبع عقل و نقل بهره برده، از تفاسیر پیشین شیعه ممتاز است.<br> | 3. التبیان از تفاسیری است که به لحاظ منابع بهکار رفته، «چند منبعی» یا «جامع» میخوانند. در این روش، مفسر از منابع و مستندات تفسیری متعددی از جمله قرآن، روایت و عقل در استنباطات تفسیری خود سود میبرد. التبیان بدین لحاظ که در تفسیر آیات همزمان از منبع عقل و نقل بهره برده، از تفاسیر پیشین شیعه ممتاز است.<br> | ||
4. تفسیر کلامی: شیخ طوسی در مباحث عقلی، فلسفی و کلامی چیره بوده و از اینرو، به تناسب موضوعات، از موضوعات کلامی بسیار یاد کرده و از روش عقلی برای تبیین معانی آیات بهره برده است. او در برخی مواضع، هنگام تفسیر یک آیه، اندیشههای فرقههای | 4. تفسیر کلامی: شیخ طوسی در مباحث عقلی، فلسفی و کلامی چیره بوده و از اینرو، به تناسب موضوعات، از موضوعات کلامی بسیار یاد کرده و از روش عقلی برای تبیین معانی آیات بهره برده است. او در برخی مواضع، هنگام تفسیر یک آیه، اندیشههای فرقههای کلامیمانند: مرجئه را نیز نقل و نقد کرده است.<br> | ||
5. تفسیر ادبی: روش تحلیل لغوی، صرفی و نحوی کلمات برای راه یافتن به معانی آیات در این تفسیر قابل توجه است. وی از منابع معتبر ادبی و اشعار فصیح عربی برای تحلیل لغوی سود برده است.<br> | 5. تفسیر ادبی: روش تحلیل لغوی، صرفی و نحوی کلمات برای راه یافتن به معانی آیات در این تفسیر قابل توجه است. وی از منابع معتبر ادبی و اشعار فصیح عربی برای تحلیل لغوی سود برده است.<br> |