ابن سبعین: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن سبعین معتقد است که فقیه بر شریعت تکیه می کند که بدون شک درست است، با این تفاوت که می بیند فقیه با ارائه راههای متعدد که منشعب از احکامی است که از آن استخراج می کند، شرع را مفسده می کند و با تقلید کورکورانه، به عقب بر می گردد. و بسیاری از فهم [[قرآن]] و [[سنت]] را رها می کنند، ابن سبعین معتقد است که این رفتار مردم را از شریعت دور می کند و آنها را از آن باز می دارد.به طور کلی فقیه به نظر ابن سبعین  اینگونه در اشتباه است و بعد از آن می گوید: و اما فقیه اصالتاً خوب است (منظور از شریعتی است که بر آن استوار است و فی نفسه نیکو است)در صورتی راه فساد را می پیماید که عقب گرد نداشته باشد. به سائل فتوا می دهد و خود را در مقام فتوا می گذارد و ادعا می کند که سخنان رسولان و بهترین رسولان را می فهمد و دین خود را توجیه می کند و با نظر و اجتهاد خود آن را کامل می کند در حالی که یقین را بر پایه ی جهل می گذارد و نور خدا را از بندگانش می بندد و از روح [[شریعت]] دور می کند...

او از کسانی بود که [[وحدت]] وجود رااز اندلس و مغرب  به همراه [[ابن عربی]] به مشرق آورد. آموزه های این نوع [[عرفان]] را گسترش داد<ref>ابن سبعین وفلسفته الصوفیة، بیروت، دار الکتاب اللبنانی 1973: ص72</ref>. او را مورد اتهام قرار داد و به سرحد کفر رسانید، اما برخی معتقدند پیامی که ابن سبعین برای آن مبارزه کرده است، اثبات یگانگی مطلق [[خداوند]] در چارچوب یک تصور وجودی است که هر دوگانگی یا تفرقه وجودی را رد می کند<ref>فلسفة الوحدة فی تصوف ابن سبعین ، محمد العدلونی الإدریسی، تاریخ النشر: ،1998 الناشر: دار الثقافة،السلسلة:تصوف الغرب الإسلامی، الطبعة: 1 مجلدات: 1</ref>.

ابوالوفا الغنیمی تفتازانی اندیشه ابن سبعین را در باب وحدت وجود این گونه تعریف می کند:

شیوه نگارش عجیب، کلامش از هم گسیخته، کم ارتباط، تا این که قاضی القضات، ابن دقیق العید گفت: با ابن سبعین  تا ظهر نشسته بودم در حالی که کلماتی را نقل می کند که واژگان آن معنا نداشت و پیچیده بود.