۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=نسب= | =نسب= | ||
المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار، بن محمد أبوالنجا، بن علی زین العابدین، بن عبدالخالق، بن محمد أبوالطیب، بن عبدالله محمد الکاتم، بن عبدالخالق، بن أبوالقاسم، جعفر الزکی، بن [[امام هادی(ع)|علی الهادی]]، بن [[امام جواد(ع)|محمد الجواد]]، بن [[امام رضا(ع)|علی الرضا]]، بن [[امام کاظم(ع)|موسى الکاظم]]، بن [[امام جعفر صادق (علیه السلام)|جعفر الصادق]]، بن [[امام باقر(ع)|محمد الباقر]]، بن [[زین العابدین|علی زین العابدین]]، بن [[امام حسین علیه السلام|الحسین بن علی]] بن [[ابوطالب|أبیطالب]] | المقداد بن محمد بن الحسن بن یوسف بن محمد المختار، بن محمد أبوالنجا، بن علی زین العابدین، بن عبدالخالق، بن محمد أبوالطیب، بن عبدالله محمد الکاتم، بن عبدالخالق، بن أبوالقاسم، جعفر الزکی، بن [[امام هادی(ع)|علی الهادی]]، بن [[امام جواد(ع)|محمد الجواد]]، بن [[امام رضا(ع)|علی الرضا]]، بن [[امام کاظم(ع)|موسى الکاظم]]، بن [[امام جعفر صادق (علیه السلام)|جعفر الصادق]]، بن [[امام باقر(ع)|محمد الباقر]]، بن [[زین العابدین|علی زین العابدین]]، بن [[امام حسین علیه السلام|الحسین بن علی]] بن [[ابوطالب|أبیطالب]] زوج السیدة [[فاطمه زهرا(س)|فاطمة الزهراء]] بنت [[محمد (ص)|النبی محمد]]»<ref>أبی المواهب عبدالوهاب بن أحمد بن علی الأنصاری الشافعی المصری (المعروف بالشعرانی)، الطبقات الكبرى المسماة بلواقح الأنوار فی طبقات الأخیار -الجزء الأول-، دار الكتب العلمیة، بیروت، الطبعة الأولى 1997، صـ: 181</ref>. او یکی از شاگردان احمد رفاعی قطب صوفیه معروف مدفون در شهر مقدادیه [[عراق]] است و یکی از بزرگان تصوف اسلامی و طریقت در خراسان عراق در عصر عباسی دوم بود. | ||
=زندگی= | =زندگی= | ||
وی یکی از شخصیت های برجسته فرقه رفاعی است. او با قطب مصر ابراهیم الدسوقی و شیخ منصور البطحایی ارتباط نزدیک دارد. او یک برادر به نام شیخ مقدم الرفاعی دارد. او اهل شعر و [[شافعی]] بود، چنانکه به بیشتر اهل تصوف در عصر خود اعلام می کرد که اسلام | وی یکی از شخصیت های برجسته فرقه رفاعی است. او با قطب مصر ابراهیم الدسوقی و شیخ منصور البطحایی ارتباط نزدیک دارد. او یک برادر به نام شیخ مقدم الرفاعی دارد. او اهل شعر و [[شافعی]] بود، چنانکه به بیشتر اهل تصوف در عصر خود اعلام می کرد که اسلام واقعی چنین است و مردم را از تهمت و غلو برحذر می دارد و می گفت: «اینها راهزن هستند، پس از آنان برحذر باشید». و گفت: اینها قومی هستند که به بدعت آلوده اند. | ||
شیوخ زمانش میگفتند: هر چه از پادشاهان برای رفاعی میآمد، از روی دلسوزی بیش از حد او بین خلق و فقرا تقسیم می کرد. احمد الرفاعی علما و فقها را تجلیل می کرد و به تکریم و احترام آنان امر می کرد و می گفت: اینها ارکان [[امت]] و پیشوایان آن هستند. | شیوخ زمانش میگفتند: هر چه از پادشاهان برای رفاعی میآمد، از روی دلسوزی بیش از حد او بین خلق و فقرا تقسیم می کرد. احمد الرفاعی علما و فقها را تجلیل می کرد و به تکریم و احترام آنان امر می کرد و می گفت: اینها ارکان [[امت]] و پیشوایان آن هستند. |