امامیه و حجیت سنت اهل‌بیت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

===1-قران===

مولف ارشمند  الاصول العامه در مقام  پاسخ به شبهه دوم  اظهار می دارند که اراده تکوینی بکار رفته در ایه شریفه بر اساس قاعده  مستفاد از معارف قران و اهل بیت : لا جبر و لا تفویض بل امر بین الامرین ، مستلزم  هیچ محذور عقلی و کلامی نخواهد بود  :  

ایشان در تبیین  اینکه وحدت سیاق  ، مبتنی بر وحدت کلام  بوده و در ایات قران خاصه در ایه مذکور احراز وحدت کلام  دشواراست  می فرماید :       

از انجا که در این حدیث نوعی ملازمه و عدم افتراق بین قران و عترت بیان گردیده است  بنابر این همانطور که قران کریم واجد عصمت  از هر نوع خطا بوده عترت نیز که عدل او قرار گرفته است معصوم از هر نوع خطا خواهد بود بعلاوه انکه فرض خطا و عدم عصمت نسبت به اهل بیت هر چند غیر عمدی سبب افتراق بین قران و عترت خواهد بود .  –<ref>المصدرالسابق ص 166-167</ref>

===دلالت حدیث ثقلین بر لزوم تمسک به قران و عترت===  

ایشان درادامه نسبت به دلالت حدیث بر لزوم تمسک به مجموع  قران و عترت می فرماید : تمسک به قران و عترت بمعنای اخذ تعالیم  و تبعیت از اندو می باشد بعلاوه انکه تمسک  به قران و عترت  - جمعا نه منفردا -  سبب نجات انسان از ضلالت خواهد بود . <ref>المصدر ص 166-167</ref>

===دلالت حدیث ثقلین بر بقاء و استمرار عترت بهمراه قران تا قیامت===  

علامه محمد تقی حکیم در دلالت حدیث ثقلین بر استمرار موجودیت قران و عترت تا قیامت  می فرماید :  

مفاد گفتار فوق ان است که از انجا که کتاب الهی از جامعیت برخوردار است اهل بیت نیز که عدل قران قرارگرفته اند از جامعیت و اعلمیت نسبت به دیگران بر خوردار خواهند بود .  

اساسا نیازی به روایات ذکر شده در اثبات ائمه اثنی عشر علیهم السلام و عصمت انان نیست بلکه نفس حدیث ثقلین معیار عصمت را – که عدم افتراق بین قران و عترت در حدیث مذکورمی باشد- مشخص نموده است به کمک این  معیار بخوبی می توان امامان معصوم را از غیر انان تشخیص داد بدین معنا ذکر شده در حدیث ثقلین تنها با امامان اثنی عشر ع  سازگاری داشته  و با غیر انان منطبق نمی باشد  :