۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بررسی ادله قائلین به عدم امکان تفسیر قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
بررسی ادله قائلین به عدم امکان تفسیر قرآن (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۴
، ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'می کنند' به 'می‌کنند'
جز (جایگزینی متن - 'می دهد' به 'می‌دهد') |
جز (جایگزینی متن - 'می کنند' به 'می‌کنند') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
===1-روایات=== | ===1-روایات=== | ||
روایاتی که قائلین به فهم ناپذیری قرآن بدان استناد | روایاتی که قائلین به فهم ناپذیری قرآن بدان استناد می‌کنند به چهار طائفه می باشند : | ||
طائفه اول : روایاتی که مفادشان نهی از تفسیر به رای قرآن می باشد . | طائفه اول : روایاتی که مفادشان نهی از تفسیر به رای قرآن می باشد . | ||
طائفه دوم : روایاتی که تفسیر قرآن را مختص به پیامبر ص و اهل بیت ع می داند . | طائفه دوم : روایاتی که تفسیر قرآن را مختص به پیامبر ص و اهل بیت ع می داند . | ||
| خط ۲۷۱: | خط ۲۷۱: | ||
ایشان بعد از بیان مقدماتی – نسبتا طولانی – چنین نتیجه می گیرد که تنها راه برای اجتناب از خطا در استنباطات دینی تمسک به گفتار اهل بیت ع می باشد چون در تمسک به گفتار انان – بدلیل عصمت شان - قطعا طریق صواب را پیموده و مایه اطمینان خواهد بود در حالی که با تمسک به غیر انان چنین اطمینانی حاصل نمی‌گردد . | ایشان بعد از بیان مقدماتی – نسبتا طولانی – چنین نتیجه می گیرد که تنها راه برای اجتناب از خطا در استنباطات دینی تمسک به گفتار اهل بیت ع می باشد چون در تمسک به گفتار انان – بدلیل عصمت شان - قطعا طریق صواب را پیموده و مایه اطمینان خواهد بود در حالی که با تمسک به غیر انان چنین اطمینانی حاصل نمی‌گردد . | ||
ایشان در ادامه نکاتی را در زمینه دلیل برعصمت ائمه ع و عدم جواز اعتماد به ادله ظنی بیان | ایشان در ادامه نکاتی را در زمینه دلیل برعصمت ائمه ع و عدم جواز اعتماد به ادله ظنی بیان می‌کنند . | ||
شیخ حر عاملی‌ایشان در الفوائد الطوسیة می‌نویسد : عقل بتنهائی قادر به استنباط و فهم مراد خدا نیست و اگر صرف عقل (به تنهایی) کافی بود، مردم به پیامبر و امام نیازی نداشتند و اختلاف در شرایع و ادیان وجود نمی‌داشت. | شیخ حر عاملی‌ایشان در الفوائد الطوسیة می‌نویسد : عقل بتنهائی قادر به استنباط و فهم مراد خدا نیست و اگر صرف عقل (به تنهایی) کافی بود، مردم به پیامبر و امام نیازی نداشتند و اختلاف در شرایع و ادیان وجود نمی‌داشت. | ||