ابراهیمیه (غلاة): تفاوت میان نسخه‌ها

هویّت قومی ابراهیمیه و دیگر گروه  های نزدیک به آنان به درستی معلوم نیست و کرد یا ترک بودن آنان محلّ بحث است. هر چند شواهد موجود بیشتر بر ترک بودن شان دلالت دارد. زبان این گروه ترکی است، اما در آن عناصر کردی، فارسی و عربی راه یافته است. کتاب مقدس آنان نیز به زبان ترکی است که می‌تواند تأیید دیگری بر هویّت ترکی آنان باشد. به احتمال بسیار اصالت آنان به ترکمانان آسیای صغیر بر می گردد. ابراهیمیه را در کنار شبک و سایر گروه های مذهبی منطقه از بقایای صفویان (صوفیان صفوی) دانسته‌اند. توضیح اینکه اکثر مریدان شیخ صفی از آسیای صغیر بودند و در آن جا نفوذ بسیار داشتند و نیز می‌دانیم که حتی در زمان شیخ حیدر پدر شاه اسماعیل شمار بسیاری از پیروان صفویه در آنجا می‌زیستند و همین امر باعث نگرانی عثمانیان شده بود، بنابراین می‌توان حدس زد که گروه هایی از این ترکمانان با گرایش صفوی و ابراهیمی به اجبار یا برای خلاصی از فشارهای موجود به نواحی کوهستانی کردستان مهاجرت کرده و در کنار کردان سکنى گزیده باشند. با این حال برخی از محققان ایشان را کرد و برخی دیگر عرب انگاشته‌اند که این قول چندان موثق نیست.<ref>https://www.cgie.org.ir/fa/article/222653/%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C<nowiki><ref>%D9%85%DB%8C%D9%87 با ویرایش اندک.</nowiki></ref>