مالکیه (پیروان مالک اشتر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مالکیه''' فرقه ‏اى از شيعه و از پيروان  مالك بن حارث بن عبد يغوث نخعى‏ معروف به [[مالک اشتر]] بودند که در سال 37 هجری قمری به شهادت رسید.

او يكى از دليران عرب بوده و از اصحاب [[حضرت على (ع)]] به شمار مى‏ رفت. نقش محوری مالک به خصوص در جنگ های جمل و صفّین و یاری رساندنش به حضرت، نقطه عطفی در تاریخ اسلام به حساب می آید. هنگامی که امام علی(ع) به خلافت رسيد، از طرف حضرت به عنوان والی [[مصر]] معرفی شد، اما قبل از رسیدن به مصر  به دست عمّال [[معاویه]] مسموم شد و به شهادت رسید.

اين طايفه در آمل [[مازندران]] مى‏ زيستند و اکنون نیز از آن قوم در آن مناطق دیده می شود. اصالت آن ها به لار مازندران و حوالی قصران باز می گردد. آن ها خود را از متشیعه می شمرند.

مسجد طشت ‌‌زنان آمل به نام مالک است. ملا اولياء اللّه از علما و تاریخ نگاران قرن هشتم هجری قمری نوشته است که مسجد ديگرى نیز در شهر آمل در محله چلاوه سر، روبروی كوچه سماكى وجود دارد كه همراه مناره اش به نام مالك اشتر است. این طایفه، هر سال يا هر دو سال به آمل می آيند و مسجد را تعمیر می کنند. مشهدى (مزار) كه معروف به لل پرچين؛ مقبره يكى از مشايخ و سادات ايشان است.

مالکیه معتقد بودند كه پس از على بن أبي طالب(ع) رهبرى جامعه به مالک منتقل شده و او پیشوای مردم است. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 384 با ویرایش، جابجایی و اصلاح گسترده جملات.</ref> <ref>آملی محمد بن حسن، ( ملا اولياء الله) تاریخ رویان،  تهران، سال 1313 هجری قمری، ص 47</ref>