عمر بن عبدالرحمن العطاس: تفاوت میان نسخه‌ها

نوه او علی بن حسن العطاس صاحب کتاب «القرطاس» و عبدالله بن علوی بن حسن العطاس صاحب کتاب «الاعلام النبراس» بوده است<ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهيرة. الجزء الأول. جدة، المملکة العربية السعودية: عالم المعرفة. صفحة 248</ref>.  

بر اساس این شجره نامه او بیست و هفتمین فرزند از نسل [[رسول خدا]] (ص)است<ref>[http://alssai.net/%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%83%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%A8%D9%8A%D8%A8-%D8%B9%D9%85%D8%B1-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%85%D9%86-%D8%A7%D9%84/ الجد الأکبر الحبيب عمر بن عبدالرحمن العطاس]</ref>.

او در شهرها، روستاها و دره های حضرموت به عنوان معلم، راهنما، واعظ در تردد بود. تا اینکه زمان حرکت به سوی آخرت فرا رسید، به سوی وادی عمد حرکت کرد و چون به شهر نفحون در نزدیکی حُریضه رسید به سختی بیمار شد و هفت روز در آنجا ماند تا در روز پنجشنبه بیست و سوم ماه ربیع الثانی سال 1072 هجری قمری تا از دنیا رفت و جنازه او را بر دوش گرفته به حریضه بردند و در آنجا به خاک سپردند و گنبد بزرگی بر سر قبرش ساختند که تا به امروز زائرانی نیز دارد<ref>باکثير, عبدالله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القوية إلى مواطن السادة العلوية. صفحة 109</ref>.