۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می دارد' به 'میدارد') |
جز (جایگزینی متن - 'گروهها' به 'گروهها') |
||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
لاپوآنته اهل “کاسباه”، منطقه دوکیلومتر مربعی با جمعیت فقیر و از شخصیتهای کلیدی قیام مسلحانه است. سرهنگ ژان ماتیو که از روی ژاک ماسو، فرمانده لشکر مخوف چترباز، الگوبرداری شده نماینده سنگدل نظامیان فرانسوی است که آمادگی دارد برای درهم کوبیدن جنبش ملی از هر ابزاری استفاده کند. | لاپوآنته اهل “کاسباه”، منطقه دوکیلومتر مربعی با جمعیت فقیر و از شخصیتهای کلیدی قیام مسلحانه است. سرهنگ ژان ماتیو که از روی ژاک ماسو، فرمانده لشکر مخوف چترباز، الگوبرداری شده نماینده سنگدل نظامیان فرانسوی است که آمادگی دارد برای درهم کوبیدن جنبش ملی از هر ابزاری استفاده کند. | ||
در ماه آگوست سال گذشته، »اداره عملیات ویژه و درگیریهای کمشدت پنتاگون« تصمیم گرفت فیلم “نبرد الجزایر” را برای کارکنان خود پخش کند. این تصمیم بعد از این گرفته شد که | در ماه آگوست سال گذشته، »اداره عملیات ویژه و درگیریهای کمشدت پنتاگون« تصمیم گرفت فیلم “نبرد الجزایر” را برای کارکنان خود پخش کند. این تصمیم بعد از این گرفته شد که گروههای مقاومت [[عراق]] عملیات خود بر ضد نظامیان آمریکایی را تشدید کردند و دونالد رامسفلد، وزیر دفاع آمریکا، خواستار بالا بردن عملیات اطلاعاتی در [[عراق]] و سایر نقاط شد. دیوید ایگناتیوس، نویسنده واشنگتنپست در ادعایی احمقانه گفت که “چنین تصمیمی نشانه امیدبخشی است که ارتش درباره [[عراق]] خلاقانهتر میاندیشد.” هدف اصلی و واقعی نمایش فیلم “نبرد الجزایر” تشویق آنان به شکنجه زندانیان عراقی به شکلی غیرقانونی و آزاردهندهتر است. | ||
هرچند فیلم نبرد الجزایر به روشنی از مقاومت حمایت میکند، این فیلم یک اثر کاملاً عینی است و سعی نمیکند جبهه آزادیبخش را مبالغهآمیز و خیالپردازانه نشان دهد. لذا میبینیم که اشاراتی به نقاط ضعف سیاسی و تناقضات این سازمان دارد؛ ازجمله تلاش رهبرانش برای ترکیب الفاظ و ادبیات سکولار دست چپی با توسل به احساسات محافظهکارانه اسلامی. | هرچند فیلم نبرد الجزایر به روشنی از مقاومت حمایت میکند، این فیلم یک اثر کاملاً عینی است و سعی نمیکند جبهه آزادیبخش را مبالغهآمیز و خیالپردازانه نشان دهد. لذا میبینیم که اشاراتی به نقاط ضعف سیاسی و تناقضات این سازمان دارد؛ ازجمله تلاش رهبرانش برای ترکیب الفاظ و ادبیات سکولار دست چپی با توسل به احساسات محافظهکارانه اسلامی. | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
پونتهکوروو پس از فیلم “نبرد الجزایر” فیلم “بسوزان” (۱۹۶۹) را ساخت. که با بازیگری مارلون براندو به موضوع استعمارگران بریتانیایی و پرتغالی در قرن هجدهم در هند غربی میپرداخت. او در سال ۱۹۷۹ با ساختن فیلم “تونل” موضوع جنبش جداییطلب باسک را دستمایه قرار داد. اما هیچیک از اینها به قوّت نبرد الجزایر نبود که الهامبخش کارگردانانی مانند کوستا گاوراس، مارسل اوفولز و بسیاری دیگر شد. | پونتهکوروو پس از فیلم “نبرد الجزایر” فیلم “بسوزان” (۱۹۶۹) را ساخت. که با بازیگری مارلون براندو به موضوع استعمارگران بریتانیایی و پرتغالی در قرن هجدهم در هند غربی میپرداخت. او در سال ۱۹۷۹ با ساختن فیلم “تونل” موضوع جنبش جداییطلب باسک را دستمایه قرار داد. اما هیچیک از اینها به قوّت نبرد الجزایر نبود که الهامبخش کارگردانانی مانند کوستا گاوراس، مارسل اوفولز و بسیاری دیگر شد. | ||
در فیلم نبرد الجزایر نقیصههای سیاسی آشکاری نیز به چشم میخورَد. چنانکه به | در فیلم نبرد الجزایر نقیصههای سیاسی آشکاری نیز به چشم میخورَد. چنانکه به گروههای رقیب در جنبش ملی [[الجزایر]] هیچ اشارهای نمیکند و از نحوه تأثیرگذاری مقاومت سراسری تودههای الجزایری به طبقه کارگر در [[فرانسه]] که به نوبه خود موجی از اعتصابات و اعتراضات بر ضد دولت شارل دوگل را به راه انداخت، هیچ تصویری نمیبینیم. همچنین به رشد مخالفتهای ضد جنگ سربازان عادی [[فرانسه]] از درون ارتش بزرگ این کشور که عمدتاً بر اساس نظام وظیفه به خدمت گرفته شده بودند، اشارهای نمیشود. | ||
به هرحال فیلم “نبرد الجزایر” تصویری هوشمندانه و نافذ از مبارزات ضد استعماری است و حق مشروع تودهها را در کشورهای تحت ستم برای مقاومت با اشغالگران امپریالیست قویاً تأیید میکند. با دیدن فیلم پونتهکوروو بهروشنی درمییابیم که اشغال [[عراق]] توسط [[آمریکا]] و سایر پروژههای استعمار نو یک اتوپیای مرتجعانه و محکوم به شکست است و اقدامات سلطهجویانه امپریالیستها علیرغم بهرهگیری آنها از سلاحهای پیشرفته هرگز نمیتواند آرمان تودههای استعمارزده را سرکوب کند. | به هرحال فیلم “نبرد الجزایر” تصویری هوشمندانه و نافذ از مبارزات ضد استعماری است و حق مشروع تودهها را در کشورهای تحت ستم برای مقاومت با اشغالگران امپریالیست قویاً تأیید میکند. با دیدن فیلم پونتهکوروو بهروشنی درمییابیم که اشغال [[عراق]] توسط [[آمریکا]] و سایر پروژههای استعمار نو یک اتوپیای مرتجعانه و محکوم به شکست است و اقدامات سلطهجویانه امپریالیستها علیرغم بهرهگیری آنها از سلاحهای پیشرفته هرگز نمیتواند آرمان تودههای استعمارزده را سرکوب کند. |