پرش به محتوا

شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ مارس ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
</div>
</div>


'''ماه شعبان یا شَعبان المُعَظّم''' هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به پیامبر(ص).
'''ماه شعبان''' (شَعبان المُعَظّم) هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به [[پیامبر (ص)]]. پیامبر اسلام(ص) در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن‌ را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.» وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[امام حسین(ع)]]، [[امام علی بن الحسین(ع)]]، [[امام مهدی(عج)]] و [[حضرت ابوالفضل(ع)]] و [[حضرت علی اکبر(ع)]] است.  
 
[[پیامبر اسلام(ص)]] در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن‌را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.
 
وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[امام حسین(ع)]]، [[امام علی بن الحسین(ع)]]، [[امام مهدی(عج)]] و [[حضرت ابوالفضل(ع)]] [[حضرت علی اکبر(ع)]] است.  


=معانی ماه شعبان=
=معانی ماه شعبان=
خط ۴۰: خط ۳۶:
=وجه تسمیه ماه شعبان=
=وجه تسمیه ماه شعبان=


در لغت به یک نحوه و در روایات به نحوة دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب]] گفته شده است و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری رمضان و رجب. <ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>
در لغت به یک نحوه و در [[روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب]] گفته شده است و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری رمضان و رجب. <ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>
 
شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت.


شعبان یکی از ماه های قمری است و آن را شعبان نامیده‎اند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده می‎شدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: برخی می‎گویند شعبان را [شعبان نامیده‎اند چون بین دو ماه رجب و رمضان واقع شده است] در کتاب تاج العروس هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه اش ذکر کرده است . <ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>
شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماه های قمری است و آن را شعبان نامیده‎اند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده می‎شدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: برخی می‎گویند شعبان را [شعبان نامیده‎اند چون بین دو ماه رجب و رمضان واقع شده است] در کتاب تاج العروس هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه اش ذکر کرده است . <ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>


=وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه=
=وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه=
۸٬۱۴۴

ویرایش