ابوالعباس بن عطاء: تفاوت میان نسخه‌ها

هرکه به آداب صالحین خود را مودب نمود به مقام کرامت و بزرگی می رسد و هر کس با آداب اولیاء مودب شد، برای او مقام قرب و هر که به آداب صدیقین مودب شد به مقام مشاهده نائل می شود. هر کس به آداب [[انبیاء]] به مقام انس و انبساط روح می رسد.

بزرگترین غفلت غفلت عبداست از رب در اوامر و نواهی و آداب معاشرت<ref>حلیة الأولیاء وطبقات الأصفیاء، أبو نعیم الأصبهانی، ج10، ص321، دار السعادة، ط1974</ref>.

انصاف بین [[خدا]] و بنده سه گونه است: در طلب کمک و استعانت، تلاش و ادب. اگر بنده ای از او کمک بخواهد به خداوند تبارک وتعالی قرب می یابد.  و اگر تلاش از جانب بنده صورت گیرد پس موفقیت از جانب خدا خواهد بود. و اگر از عبدادب صادر شود خداوند به او  عزت می بخشد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%B7%D8%A7%D8%A1 أبوالعباس بن عطاء]</ref>.