۸۷٬۸۸۶
ویرایش
اخلاق جنگ در سیره نبوی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت'
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
طبق آموزهای اسلامی، رفتارهای انسانی با اسیر عبارت‌اند از برخورد با نرمی، فراهم‌کردن مکان مناسب و دادن آب و غذای کافی به او. در این موارد فرقی بین کافر و مسلمان نیست. برخی از علما به‌طور مطلق کشتن اسیر را بدون اذن امام نهی کرده‌اند <ref>(احمدی میانجی، 1419ق،ص243)</ref>. | طبق آموزهای اسلامی، رفتارهای انسانی با اسیر عبارت‌اند از برخورد با نرمی، فراهم‌کردن مکان مناسب و دادن آب و غذای کافی به او. در این موارد فرقی بین کافر و مسلمان نیست. برخی از علما به‌طور مطلق کشتن اسیر را بدون اذن امام نهی کرده‌اند <ref>(احمدی میانجی، 1419ق،ص243)</ref>. | ||
پیامبر اکرم بعد از جنگ، رفتاری کاملاً اخلاقی و انسانی با اسرا داشتند. کشتن بعضی از اسیران هم به‌دلیل پایبندنبودن آن‌ها به پیمان‌هایی است که با رسول خدا داشته‌اند <ref>(همان، ص501)</ref>. | پیامبر اکرم بعد از جنگ، رفتاری کاملاً اخلاقی و انسانی با اسرا داشتند. کشتن بعضی از اسیران هم به‌دلیل پایبندنبودن آن‌ها به پیمان‌هایی است که با رسول خدا داشته‌اند <ref>(همان، ص501)</ref>. | ||
پیامبر اکرم مردم را به خوش‌رفتاری با اسیران سفارش می‌کرد <ref>(طبری، 1418ق، ج2، ص460)</ref>.واقدی از ابوبکربن‌ابی‌سبره روایت می‌کند که پیامبر دستور داد با اسیران با | پیامبر اکرم مردم را به خوش‌رفتاری با اسیران سفارش می‌کرد <ref>(طبری، 1418ق، ج2، ص460)</ref>.واقدی از ابوبکربن‌ابی‌سبره روایت می‌کند که پیامبر دستور داد با اسیران با نرمی‌رفتار کنند <ref>(واقدی، 1409ق، ص305)</ref>. دربارۀ رفتار پیامبر(ص) با اسیران از زهری نقل شده است که رسول خدا(ص) فرمود: «شما را به رفتار نیکو با اسیران سفارش می‌کنم» <ref>(همان، ص119)</ref>. | ||
ابوعزیز، پرچم‌دار کفار قریش در جنگ بدر می‌گوید: «از روزی که پیامبر سفارش اسیران را کرد، ما در میان آن‌ها خیلی محترم بودیم. آنان تا ما را سیر نمی‌کردند، خود دست به غذا نمی‌زدند» <ref>(سبحانی، 1370ش، ص501)</ref>. | ابوعزیز، پرچم‌دار کفار قریش در جنگ بدر می‌گوید: «از روزی که پیامبر سفارش اسیران را کرد، ما در میان آن‌ها خیلی محترم بودیم. آنان تا ما را سیر نمی‌کردند، خود دست به غذا نمی‌زدند» <ref>(سبحانی، 1370ش، ص501)</ref>. | ||