۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'میکند') |
جز (جایگزینی متن - 'می نویسد' به 'مینویسد') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
نایینی روح حاکم بر تمام احکام اسلامی را اتحاد میداند و گسترش سنتهای وحدتآفرین اسلامی را موجب آن میشمارد: «از حکمتهای منصوصه برای تشریع جمعه و جماعت، که هر شبانهروزی، پنج مرتبه مسلمانان در عبادات، با هم مجتمع و از حال یکدیگر با خبر شوند، همین حفظ اتحاد و در اخبار وارده منصوص است. همچنین تحریص بر سایر جماعات موجبه الفت و محبت و ترغیب به ضیافتهای بی تکلّف و احسانهای بیمنت و عیادات مرضی و تشییع جنایز و تعزیت مصاب و معاونت بر قضای حوائج و اجابت خواهش و عفو و صفح از زلات و نسخ انزوا و رهبانیت و تحریم نمیمه و ایذاء و تفتین و افساد، الی غیر ذلک از تشریعات راجعه به استحکام اتحاد و الفت و دفع و رفع منافرت، تماماً برای حفظ این حصن حصین امت است» <ref>پیشین، ص153</ref> | نایینی روح حاکم بر تمام احکام اسلامی را اتحاد میداند و گسترش سنتهای وحدتآفرین اسلامی را موجب آن میشمارد: «از حکمتهای منصوصه برای تشریع جمعه و جماعت، که هر شبانهروزی، پنج مرتبه مسلمانان در عبادات، با هم مجتمع و از حال یکدیگر با خبر شوند، همین حفظ اتحاد و در اخبار وارده منصوص است. همچنین تحریص بر سایر جماعات موجبه الفت و محبت و ترغیب به ضیافتهای بی تکلّف و احسانهای بیمنت و عیادات مرضی و تشییع جنایز و تعزیت مصاب و معاونت بر قضای حوائج و اجابت خواهش و عفو و صفح از زلات و نسخ انزوا و رهبانیت و تحریم نمیمه و ایذاء و تفتین و افساد، الی غیر ذلک از تشریعات راجعه به استحکام اتحاد و الفت و دفع و رفع منافرت، تماماً برای حفظ این حصن حصین امت است» <ref>پیشین، ص153</ref> | ||
==تشکیل انجمنهای علمی== | ==تشکیل انجمنهای علمی== | ||
ایشان در رساله تنبیه الامة | ایشان در رساله تنبیه الامة مینویسد: «مقدمه مهمه در تحصیل حقیقت اتحاد، تشکیل انجمنهای صحیحه علیه و مرتب نمودن آنها است از اعضای مهذب و کامل در علم و عمل و اخلاق و نوعخواهی و ترقیطلب و با درایت و کفایت در حفظ جامعه اسلامیه و احیای رابطه نوعیه؛ نه مثل بعضی انجمنهای تأسیس شده بر غرضورزی و زورگویی و هنگامهجویی و مال مردمخوری و رفعتطلبی و اعمال هر نوع غرض و مرض شخصی که منتج، عکس مقصود و موجب رمیدن و انصراف قلوب از اصل دخول در وادی اتحاد و وسیله استبداد است.... بالجمله غرض از تشکیل انجمنها و قرآن مجید و سایر معظمات دینیه را به میان نهادن و قسم یاد کردن، رفع ید از اغراض شخصیه و همدستی بر اعلا کلمه اسلامیه و حفظ جامعه نوعیه و ترقی دادن نوع است به عمل، نه همدستی و مساعدت بر اغراض همدیگر.» <ref>پیشین، ص157</ref> | ||
=نتیجهگیری= | =نتیجهگیری= |