برداشت‌های ناصحیح از تقریب مذاهب (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

«بدیهى است که منظور علماى روشنفکر اسلامى از وحدت اسلامى، حصر مذاهب به یک مذهب و یا اخذ مشترکات مذاهب و طرد مفترقات آنها- که نه معقول و منطقى است و نه مطلوب و عملى- نیست. منظور این دانشمندان متشکل شدن مسلمین است در یک صف در برابر دشمنان مشترکشان.»<ref>مطهری،مرتضی؛ مجموعه آثار استاد شهید مطهرى، ج‏25، ص: 26</ref>

==انحلال مذاهب موجود و تأسیس مذهب جدید==

در تلقّی ادغام مذاهب، نظر به حفظ مذاهب موجود و ادغام مشترکات آنها و تصالح و تفاهم بر مذهبی متشکل از همه مذاهب است تا صاحبان همه مذاهب را راضی کند و همه بر طبق آن مشترکات ادغام شده رفتار کنند اما در این تلقّی، سخن بر سر دست برداشتن از همه مذاهب موجود و تأسیس مذهبی جدید است، مذهبی که ممکن است  از آموزه های همه مذاهب سرچشمه نگرفته باشد.

وجه تسمیه این گروه به سلفیه هم همین است زیرا سلف به معنای پیشینیان در مقابل خلف، مرجع فهم دین در نگاه این گروه هستند و برخلاف اکثریت اهل سنّت که تنها اجماع سلف را حجّت می دانند و به فهم سلف از دین کمتر اهمیّت می دهند، سلفیان، تمام آموزه هایی که در مذاهب اهل سنّت بعد از سه نسل صحابه و تابعان و تابعانِ تابعان وجود دارد را در صورتی که معارض با آموزه های سلف باشد به کنار می گذارند و به نوعی خود را وابسته به مذهب خاصی نمی دانند.<ref>ر.ک: مهدی فرمانیان، جریان شناسی سلفی گری معاصر، ص 17-14</ref>