۸۷٬۷۶۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می گفت' به 'میگفت') |
جز (جایگزینی متن - 'می نویسد' به 'مینویسد') |
||
خط ۳۰۴: | خط ۳۰۴: | ||
هشام بن عبدالرحمن که در سالهای 172 ـ 180 ه . ق در اندلس حکومت می کرد از مذهب مالکی پشتیبانی کرد و موجب گسترش این مذهب در اندلس شد. لازم به ذکر است که «مالک» هم عصر این حاکم اموی بود. | هشام بن عبدالرحمن که در سالهای 172 ـ 180 ه . ق در اندلس حکومت می کرد از مذهب مالکی پشتیبانی کرد و موجب گسترش این مذهب در اندلس شد. لازم به ذکر است که «مالک» هم عصر این حاکم اموی بود. | ||
فقیه مالکی دیگری که نقش بسیاری در گسترش مذهب مالکی در اندلس داشت، <big>یحیی بن یحیی لیثی</big>، مشهورترین راوی کتاب <sup>موطأ</sup> مالک است که در دوره حکومت حکم بن هشام (180 ـ 207) می زیست و نفوذ فوق العاده ای بر حاکم داشت و سبب شد نظام قضایی اندلس بر پایه مذهب مالکی استوار شود؛ تا آنجا که مقدسی، جغرافی نویس مشهور، درباره قاضیهای اندلس | فقیه مالکی دیگری که نقش بسیاری در گسترش مذهب مالکی در اندلس داشت، <big>یحیی بن یحیی لیثی</big>، مشهورترین راوی کتاب <sup>موطأ</sup> مالک است که در دوره حکومت حکم بن هشام (180 ـ 207) می زیست و نفوذ فوق العاده ای بر حاکم داشت و سبب شد نظام قضایی اندلس بر پایه مذهب مالکی استوار شود؛ تا آنجا که مقدسی، جغرافی نویس مشهور، درباره قاضیهای اندلس مینویسد: تنها مستند آنان در قضاوتشان، [[قرآن]] و موطأ است. | ||
در سال 220 در دوره حکومت حَکَم اول، مذهب مالکی به عنوان مذهب رسمی اندلس شناخته شد. | در سال 220 در دوره حکومت حَکَم اول، مذهب مالکی به عنوان مذهب رسمی اندلس شناخته شد. | ||