پرش به محتوا

لیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
== قیام وپس ازجنگ ==
== قیام وپس ازجنگ ==
مجموعه‌ای از راهپیمایی‌های خیابانی، اعتراضات و نافرمانی‌های مدنی علیه حکومت لیبی و رهبر آن، [[معمر قذافی]] است که از <big>۱۳ ژانویه ۲۰۱۱</big> میلادی، در کشور لیبی آغاز شد و از روز <big>۱۷ فوریه ۲۰۱۱</big> میلادی، به شکلی گسترده‌تر درآمد و با برخوردهای خونین و خشونت‌آمیز حاکمیت با مردم معترض روبه‌رو شد. شورای امنیت [[سازمان ملل متحد]] با تصویب دو قطعنامه، منطقهٔ پرواز ممنوع در لیبی ایجاد کرد و مجوز حملهٔ هوایی نیروهای [[ناتو]] به خاک لیبی علیه دولت [[قذافی]] داده شد. سحرگاه [[۳۱ مرداد]] ۱۳۹۰ ۲۲ اوت ۲۰۱۱ مخالفان توانستند وارد طرابلس شوند و در همان روز یکی از دو تلویزیون ملی کشور را تحت کنترل خود بگیرند و تعدادی از نزدیکان معمر قذافی را دستگیر کنند. ساعاتی بعد یکی از پسران قذافی در خیابان‌های طرابلس ظاهر شد و خبر دستگیری خود را تکذیب کرد. سرانجام در [[۲۸ مهرماه]] ۱۳۹۰ سرت آخرین پایگاه معمر قذافی سقوط کرد و معمر قذافی کشته شد. دولت انتقالی اعلام پایان جنگ کرد اما از نیروهای ناتو خواست تا یک ماه دیگر نیز به مأموریت خود ادامه دهند.
مجموعه‌ای از راهپیمایی‌های خیابانی، اعتراضات و نافرمانی‌های مدنی علیه حکومت لیبی و رهبر آن، [[معمر قذافی]] است که از <big>۱۳ ژانویه ۲۰۱۱</big> میلادی، در کشور لیبی آغاز شد و از روز <big>۱۷ فوریه ۲۰۱۱</big> میلادی، به شکلی گسترده‌تر درآمد و با برخوردهای خونین و خشونت‌آمیز حاکمیت با مردم معترض روبه‌رو شد. شورای امنیت [[سازمان ملل متحد]] با تصویب دو قطعنامه، منطقهٔ پرواز ممنوع در لیبی ایجاد کرد و مجوز حملهٔ هوایی نیروهای [[ناتو]] به خاک لیبی علیه دولت [[قذافی]] داده شد. سحرگاه [[۳۱ مرداد]] ۱۳۹۰ ۲۲ اوت ۲۰۱۱ مخالفان توانستند وارد طرابلس شوند و در همان روز یکی از دو تلویزیون ملی کشور را تحت کنترل خود بگیرند و تعدادی از نزدیکان معمر قذافی را دستگیر کنند. ساعاتی بعد یکی از پسران قذافی در خیابان‌های طرابلس ظاهر شد و خبر دستگیری خود را تکذیب کرد. سرانجام در [[۲۸ مهرماه]] ۱۳۹۰ سرت آخرین پایگاه معمر قذافی سقوط کرد و معمر قذافی کشته شد. دولت انتقالی اعلام پایان جنگ کرد اما از نیروهای ناتو خواست تا یک ماه دیگر نیز به مأموریت خود ادامه دهند.
سه سال پس از مداخله [[نظامی غرب]] در لیبی که به سرنگونی [[معمر قذافی]] منتهی شد؛ لیبی به کشوری ویران، فاقد نظم، فاقد امنیت و در ضمن به صحنه جنگهای گوناگون داخلی تبدیل شد. از آن زمان تا کنون این کشور شاهد خرابکاری‌های گسترده، محاصره دائمی مجلس، اشغال وزارتخانه‌ها و حتی در یک مورد ربودن نخست‌وزیر بوده‌است. لیبی بعد از سرنگونی سرهنگ «معمر القذافی» دیکتاتور سابق لیبی در سال ۲۰۱۱، مدتی بدون دولت مرکزی ماند تا اینکه سال ۲۰۱۵ با حمایت سازمان ملل و جامعه بین‌الملل، دولت وفاق ملی با هدف ایجاد ثبات در این کشور به ریاست [[فایز سراج]] بر اساس توافق «[[صُخیرات]]» مغرب تشکیل شد که هم‌اکنون شهر طرابلس، محل استقرار این دولت و پارلمان وابسته به آن است.
سه سال پس از مداخله [[نظامی غرب]] در لیبی که به سرنگونی [[معمر قذافی]] منتهی شد؛ لیبی به کشوری ویران، فاقد نظم، فاقد امنیت و در ضمن به صحنه جنگهای گوناگون داخلی تبدیل شد. از آن زمان تا کنون این کشور شاهد خرابکاری‌های گسترده، محاصره دائمی مجلس، اشغال وزارتخانه‌ها و حتی در یک مورد ربودن نخست‌وزیر بوده‌است. لیبی بعد از سرنگونی سرهنگ «معمر القذافی» دیکتاتور سابق لیبی در سال ۲۰۱۱، مدتی بدون دولت مرکزی ماند تا اینکه سال ۲۰۱۵ با حمایت سازمان ملل و جامعه بین‌الملل، دولت وفاق ملی با هدف ایجاد ثبات در این کشور به ریاست [[فایز سراج]] بر اساس توافق «[[صُخیرات]]» [[مغرب]] تشکیل شد که هم‌اکنون شهر طرابلس، محل استقرار این دولت و پارلمان وابسته به آن است.


به دنبال تشکیل این دولت، نیروهای سیاسی و نظامی حامی [[ژنرال خلیفه حفتر]] نیز دست به ایجاد دولت موازی به ریاست عبدالله الثنی و پارلمان در طُبرُق زدند که به پارلمان طبرق معروف است و طی این سال‌ها، بین نیروهای مورد حمایت این دو دولت و پارلمان، جنگ و درگیری است.
به دنبال تشکیل این دولت، نیروهای سیاسی و نظامی حامی [[ژنرال خلیفه حفتر]] نیز دست به ایجاد دولت موازی به ریاست عبدالله الثنی و پارلمان در طُبرُق زدند که به پارلمان طبرق معروف است و طی این سال‌ها، بین نیروهای مورد حمایت این دو دولت و پارلمان، جنگ و درگیری است.
خط ۳۳: خط ۳۳:
بحران کنونی در ماه ژوئن ۲۰۱۴ با باختن اسلام‌گراها در انتخابات آغاز شد. شبه‌نظامیانی از شهر مصراته و سایر شهرها پایتخت را محاصره کردند. مجلس پیشین گفت مجلس جدید را به رسمیت نمی‌شناسد چرا که قدرت در مراسمی رسمی منتقل نشده‌است. اما در شرایطی که طرابلس و بنغازی را شبه‌نظامیان کنترل می‌کردند انتقال قدرت به سختی امکانپذیر بود.
بحران کنونی در ماه ژوئن ۲۰۱۴ با باختن اسلام‌گراها در انتخابات آغاز شد. شبه‌نظامیانی از شهر مصراته و سایر شهرها پایتخت را محاصره کردند. مجلس پیشین گفت مجلس جدید را به رسمیت نمی‌شناسد چرا که قدرت در مراسمی رسمی منتقل نشده‌است. اما در شرایطی که طرابلس و بنغازی را شبه‌نظامیان کنترل می‌کردند انتقال قدرت به سختی امکانپذیر بود.
نزدیک به ۱۷۰۰ گروه شبه‌نظامی از جمله [[اخوان‌المسلمین]]، [[القاعده]] و [[داعش]] در حال جنگ با یکدیگر بر سر قدرت هستند.
نزدیک به ۱۷۰۰ گروه شبه‌نظامی از جمله [[اخوان‌المسلمین]]، [[القاعده]] و [[داعش]] در حال جنگ با یکدیگر بر سر قدرت هستند.
== زبان ودین ==
== زبان ودین ==
زبان رسمی لیبی [[عربی]] است، ولی بربری هم در میان اقلیتی از مردم این کشور رواج دارد.
زبان رسمی لیبی [[عربی]] است، ولی بربری هم در میان اقلیتی از مردم این کشور رواج دارد.
اکثر مردم در این کشور پیرو دین [[اسلام]] می‌باشند. ۹۷ درصد مردم لیبی از پیروان اهل تسنن هستند.
اکثر مردم در این کشور پیرو دین [[اسلام]] می‌باشند. ۹۷ درصد مردم لیبی از پیروان اهل تسنن هستند.
== منابع ==
== منابع ==
۴۳۶

ویرایش