ابوطالب مکی: تفاوت میان نسخه‌ها

او از قول عتیقی و ازهری شهادت می‌دهد که ابوطالب مکی در عبادت کوشا بود. او کتابی به نام قوت القلوب را بر زبان صوفیان نوشت و در آن به مواردی از صفات مذموم و مکروه اشاره کرده است<ref>تاریخ بغداد: الخطیب البغدادی، تحقیق: بشار، دار الغرب الإسلامی - بیروت (4/ 151)</ref>.

او می‌گوید روزی بر شیخ خویش ابوطالب مکی وارد شدم او به من گفت اگر زندگی‌ام با عاقبت بخیری ختم شد من سعادتمند خواهم شد و بر مرگ من شادی کنید.

من برای ابوطالب چهل حدیث به خط خودش دیدم که در آنها از طرف عبدالله بن جعفر بن فارس الأصبهانی اجازه‌ای استخراج کردم و در آن از أبی زید المروزی از صحیح بخاری نقل می‌کند و با این عبارت آغاز می‌شود:" الحمد لله کنه حمده بحمده "

او کتاب قوت القلوب را دارای احادیث باطل و بدون سند می‌داند و دارای اعتقادات نادرست می‌خواند <ref>تلبیس إبلیس: ابن الجوزی، دار الفکر للطباعة والنشر، بیروت، لبنان،الطبعة الأولى، 1421هـ/ 2001م (ص: 148)</ref>.