۸۸٬۱۹۲
ویرایش
احمد بن عبدالقادر باعشن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'می رود' به 'می‌رود') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''أحمد بن عبدالقادر بن عمر باعشن الدوعنی الحضرمی البکری الشافعی''' متوفی 1052 ق عالم دینی [[مسلمان]] معروف به «شهاب‌الدین باعشن» فقیه، نویسنده و محقق چیره دست بود و در خانواده‌ای بزرگ شد که صاحب علم و فضیلت بود و سهم بزرگی در این عرصه داشت. او [[فقه]] را طبق [[مذهب]] [[شافعی]]، و عقاید را از نظر مکتب [[اشعری]] فرا گرفت<ref>کما اتت فی مخطوطته المسمى البیان والمزید المشتمل على معانی التنزیه ص 72</ref>. او را یکی از بهترین علمای حضرموت در قرن یازدهم و از مهم ترین بزرگان و علمای منطقه دوعن می‌دانند و در زمان خود دوعن شاهد جهش علمی بزرگی بود و محبی درباره او می‌گوید: «امام اهل عرفان در زمان خود و شیخ اولیاء بود»<ref>خلاصة ألاثر فی أعیان القرن الحادی عشر ص 238</ref>. جمعی از علمای برجسته از درس او بهره برده‌اند و شرح‌ها و آثار و نامه‌های فقهی و ادبی متعددی تألیف کردند. | '''أحمد بن عبدالقادر بن عمر باعشن الدوعنی الحضرمی البکری الشافعی''' متوفی 1052 ق عالم دینی [[مسلمان]] معروف به «شهاب‌الدین باعشن» فقیه، نویسنده و محقق چیره دست بود و در خانواده‌ای بزرگ شد که صاحب علم و فضیلت بود و سهم بزرگی در این عرصه داشت. او [[فقه]] را طبق [[مذهب]] [[شافعی]]، و عقاید را از نظر مکتب [[اشعری]] فرا گرفت<ref>کما اتت فی مخطوطته المسمى البیان والمزید المشتمل على معانی التنزیه ص 72</ref>. او را یکی از بهترین علمای حضرموت در قرن یازدهم و از مهم ترین بزرگان و علمای منطقه دوعن می‌دانند و در زمان خود دوعن شاهد جهش علمی بزرگی بود و محبی درباره او می‌گوید: «امام اهل عرفان در زمان خود و شیخ اولیاء بود»<ref>خلاصة ألاثر فی أعیان القرن الحادی عشر ص 238</ref>. جمعی از علمای برجسته از درس او بهره برده‌اند و شرح‌ها و آثار و نامه‌های فقهی و ادبی متعددی تألیف کردند. | ||
بسیاری از دانشمندان برای او ترجمه کرده اند، از جمله: مورخ اسماعیل پاشا البغدادی<ref>هدیة | بسیاری از دانشمندان برای او ترجمه کرده اند، از جمله: مورخ اسماعیل پاشا البغدادی<ref>هدیة العرفین، ج1،ص 159</ref>، فقیه حنفی و مورخ محمد بن فضل‌الله المحبی<ref>خلاصة الأثر فی أعیان القرن الحادی عشر الجزء ج1،ص 237</ref>، فقیه و ادیب بزرگ علوی بن طاهر الحداد<ref>الشامل فی تاریخ حضرموت ومخالیفها ص 213</ref> و مفتی حضرموت عبدالرحمن بن عبیدالله السقاف<ref>ادام قوت ص347</ref>. | ||
=نسب= | =نسب= | ||
او از خاندان اهل علم و ادب و از طبقه اجتماعی علمای دینی در جامعه حضرمی به شمار می‌رود<ref>الشامل فی تاریخ حضرموت ومخالیفها ص 217 للحبیب علوی الحداد</ref> و در منطقه جایگاه والایی دارد؛ پدربزرگشان علی بن ابراهیم ملقب به ابی عشن است<ref>به کتاب موسوعة الاعلام الیمنیة لإبراهیم | او از خاندان اهل علم و ادب و از طبقه اجتماعی علمای دینی در جامعه حضرمی به شمار می‌رود<ref>الشامل فی تاریخ حضرموت ومخالیفها ص 217 للحبیب علوی الحداد</ref> و در منطقه جایگاه والایی دارد؛ پدربزرگشان علی بن ابراهیم ملقب به ابی عشن است<ref>به کتاب موسوعة الاعلام الیمنیة لإبراهیم المقحفی، فی ترجمة آل باعشن ومکانتهم مراجعه شود.</ref>. آنها از سلسله محمد بن عبدالرحمن بن [[ابوبکر|ابی‌بکر]] هستند <ref>همانطور که دکتر محمد ابوبکر باذیب از سید أحمد بن حسن العطاس در مورد نسبشان به ابوبکر در کتابش که در مورد بیوت و قبایل حضرمیان است نقل می‌کند.</ref> <ref>جواهر تاریخ الأحقاف لباحنان</ref> <ref>کتاب الدر والیاقوت فی بیوتات عرب المهجر وحضرموت الجزء الثانی</ref> و اسم کامل او به این ترتیب است: أحمد بن عبدالقادر بن عمر بن عبدالقادر بن عمر بن عبدالله بن أبی‌بکر بن عبدالله بن الشیخ علی بن إبراهیم مشهور به أبی عشن <ref>در شجره نامه ایشان در دوعن چنین ذکر شده است</ref>. | ||
=تولد و تربیت= | =تولد و تربیت= | ||