پرش به محتوا

محمدمحسن بن‌ علی ‌منزوی تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى گذشت' به 'مى‌گذشت'
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیت‌الله')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'مى گذشت' به 'مى‌گذشت')
خط ۶۴: خط ۶۴:
=تولد آقا بزرگ تهرانی=
=تولد آقا بزرگ تهرانی=


سال 1293 قمرى ماه ربیع الاول و شب پنجشنبه بود. درست یازده روز از ماه میلاد و ربیع المولود مى گذشت و تنها یک هفته به سال گشت میلاد بزرگترین مولود آفرینش [[حضرت محمد مصطفى(ص)]] مانده بود که از لطف خدا حاج ملا على تهرانى صاحب پسرى سالم و کامل شد.
سال 1293 قمرى ماه ربیع الاول و شب پنجشنبه بود. درست یازده روز از ماه میلاد و ربیع المولود مى‌گذشت و تنها یک هفته به سال گشت میلاد بزرگترین مولود آفرینش [[حضرت محمد مصطفى(ص)]] مانده بود که از لطف خدا حاج ملا على تهرانى صاحب پسرى سالم و کامل شد.


حاج ملا على از پیش بر آن بود که نام جدّش حاج محسن را بر فرزند نهد تا یاد او بماند اما تقارن این تولد با ماه میلاد [[پیامبر]] چنان خرسندش ساخت که اسم فرزند دلبندش را محمد محسن نامید. <ref> طبقات اعلام الشیعه، شیخ آقا بزرگ تهرانى، ج اول، مقدمه، قم، مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان</ref>
حاج ملا على از پیش بر آن بود که نام جدّش حاج محسن را بر فرزند نهد تا یاد او بماند اما تقارن این تولد با ماه میلاد [[پیامبر]] چنان خرسندش ساخت که اسم فرزند دلبندش را محمد محسن نامید. <ref> طبقات اعلام الشیعه، شیخ آقا بزرگ تهرانى، ج اول، مقدمه، قم، مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان</ref>
خط ۷۸: خط ۷۸:
شیخ آقابزرگ تهرانى تا سال 1315 ق در [[تهران]] بود و در آن مدّت تنها براى چند سفر زیارتى و تفریحى از تهران خارج شد. یکى از آن سفرها، سفر به [[مشهد مقدس]] بود که او و پدرش در حالى که در رفت و برگشت همراه و هم قافله با [[شیخ فضل الله نورى]] بودند در سال 1311ق انجام دادند و دیگرى سفر به ایلکا (از روستاهاى نور در مازندران) بود که به دعوت شیخ جواد ایلکانى و به صلاحدید پدر صورت گرفت و سوّمى سفر به کشور [[عراق]]، براى [[زیارت]] [[عتبات]] بود که همراه برادرش کربلایى محمد ابراهیم و در سال 1313ق آغاز شد. شیخ آقا بزرگ به هیچ وجه نمى خواست از این سفر برگردد و مصمّم بود که براى تحصل علم در [[حوزه علمیه نجف اشرف]]، در آن شهر بماند امّا اصرار بیش از حد برادر و همراهان او را وادار به بازگشت ساخت تا اینکه در سال 1315ق براى همیشه [[ایران]] را ترک کرد و راه [[نجف]] را در پیش گرفت.
شیخ آقابزرگ تهرانى تا سال 1315 ق در [[تهران]] بود و در آن مدّت تنها براى چند سفر زیارتى و تفریحى از تهران خارج شد. یکى از آن سفرها، سفر به [[مشهد مقدس]] بود که او و پدرش در حالى که در رفت و برگشت همراه و هم قافله با [[شیخ فضل الله نورى]] بودند در سال 1311ق انجام دادند و دیگرى سفر به ایلکا (از روستاهاى نور در مازندران) بود که به دعوت شیخ جواد ایلکانى و به صلاحدید پدر صورت گرفت و سوّمى سفر به کشور [[عراق]]، براى [[زیارت]] [[عتبات]] بود که همراه برادرش کربلایى محمد ابراهیم و در سال 1313ق آغاز شد. شیخ آقا بزرگ به هیچ وجه نمى خواست از این سفر برگردد و مصمّم بود که براى تحصل علم در [[حوزه علمیه نجف اشرف]]، در آن شهر بماند امّا اصرار بیش از حد برادر و همراهان او را وادار به بازگشت ساخت تا اینکه در سال 1315ق براى همیشه [[ایران]] را ترک کرد و راه [[نجف]] را در پیش گرفت.


آن سال در حالى که تنها بیست و دو بهار از عمرش مى گذشت وارد عراق شد.
آن سال در حالى که تنها بیست و دو بهار از عمرش مى‌گذشت وارد عراق شد.


پس از آن که چند صباحى را در شهر [[کربلا]]، با زیارت و [[عبادت]] گذراند، روز چهارشنبه 17 [[شعبان]] همان سال وارد نجف گشت تا در سایه سار آستان قدس علوى، از چشمه هاى جارى علم و حکمت سیراب گردد. <ref> تاریخ و فرهنگ معاصر، شماره (فصلنامه) سال 4، شماره 1 و2، ص 303، (بهار و تابستان 1374 ش)، ص305، 308 و 310</ref>
پس از آن که چند صباحى را در شهر [[کربلا]]، با زیارت و [[عبادت]] گذراند، روز چهارشنبه 17 [[شعبان]] همان سال وارد نجف گشت تا در سایه سار آستان قدس علوى، از چشمه هاى جارى علم و حکمت سیراب گردد. <ref> تاریخ و فرهنگ معاصر، شماره (فصلنامه) سال 4، شماره 1 و2، ص 303، (بهار و تابستان 1374 ش)، ص305، 308 و 310</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۹۶۳

ویرایش