۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مى کند' به 'مىکند') |
جز (جایگزینی متن - 'می رود' به 'میرود') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
احکام محفل با بیان از نوزده عضو تشکیل مى شود و آن مکانى است که زکات اشخاص در صندوق جمع مى گردد. | احکام محفل با بیان از نوزده عضو تشکیل مى شود و آن مکانى است که زکات اشخاص در صندوق جمع مى گردد. | ||
زکات معمولا مقدار 5/ 1 از سرمایه است. هر شخص بابى باید هر روز نوزده آیه از کتاب «بیان» را بخواند و نام خدا را سیصد و شصت و یک بار ذکر کند. باید مرده را در قبرى از بلور بگذراند یا قبر را در سنگى صیقلى تعبیه نمایند. باید به دست راست میت یک انگشترى که بر نگین آن آیه اى از کتاب «بیان» نقش شده بگذارند تا مرده در گور نترسد. | زکات معمولا مقدار 5/ 1 از سرمایه است. هر شخص بابى باید هر روز نوزده آیه از کتاب «بیان» را بخواند و نام خدا را سیصد و شصت و یک بار ذکر کند. باید مرده را در قبرى از بلور بگذراند یا قبر را در سنگى صیقلى تعبیه نمایند. باید به دست راست میت یک انگشترى که بر نگین آن آیه اى از کتاب «بیان» نقش شده بگذارند تا مرده در گور نترسد. | ||
انسان نباید دیگرى را بیازارد و موجب اذیت همسایه اش گردد. هر کسی با او سخن گوید و یا نامه اى برای او بنگارد، باید جواب دهد. نامه ها را نباید پاره کرد، بلکه باید به طور امانت به صاحبش رساند. شرب خمر و خوردن معجون ها حرام است. واجب است که هر نوزده روز، نوزده شخص را مهمان کنند، اگر چه به آشامیدن آب. گدایى حرام است و پول دادن به گدا گناهى از گناهان به شمار | انسان نباید دیگرى را بیازارد و موجب اذیت همسایه اش گردد. هر کسی با او سخن گوید و یا نامه اى برای او بنگارد، باید جواب دهد. نامه ها را نباید پاره کرد، بلکه باید به طور امانت به صاحبش رساند. شرب خمر و خوردن معجون ها حرام است. واجب است که هر نوزده روز، نوزده شخص را مهمان کنند، اگر چه به آشامیدن آب. گدایى حرام است و پول دادن به گدا گناهى از گناهان به شمار میرود. میراث انسان پس از دفن او بین ترکه او چنین تقسیم مىشود. پسران 60/ 8 و شوهر 60/ 7 و پدر 60/ 6 و مادر 60/ 5 و برادر 60/ 4 و خواهر 60/ 3 و معلم نیز از میراث میت برخوردار مى شود و غیر از کسانى که نام آن ها آمد، براى دیگران ظاهرا توزیع ترکه به صورتى که ذکر شد، بایستى ناقص باشد، زیرا مجموع ترکه توزیع شده واحد صحیحى را تشکیل نمى دهد.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 87 با ویرایش و حذف و اضافه و اصلاح گسترده عبارات </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |