۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عماد ال' به 'عمادال') |
جز (جایگزینی متن - 'فرا گرفت' به 'فراگرفت') |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
و با راهنمایى پدر در محضر «کمالالدین محمد حاسب» که از دانشوران نامى در ریاضیات بود، به تحصیل پرداخت. او در شهر طوس و به دست استادش «نصیرالدین عبدالله بن حمزه» لباس عالمان دین را بر تن کرد و از طرف استادش به «نصیرالدین» لقب گرفت. | و با راهنمایى پدر در محضر «کمالالدین محمد حاسب» که از دانشوران نامى در ریاضیات بود، به تحصیل پرداخت. او در شهر طوس و به دست استادش «نصیرالدین عبدالله بن حمزه» لباس عالمان دین را بر تن کرد و از طرف استادش به «نصیرالدین» لقب گرفت. | ||
او سپس با راهنمایی دایی پدرش نصیرالدین عبدالله بن حمزه به نیشابور مهاجرت کرد و از محضر اساتید بزرگی مثل "فریدالدین داماد نیشابوری"، "اشارات بوعلی" و از "قطبالدین مصری" شاگرد [[فخر رازی]]، قانون ابن سینا را | او سپس با راهنمایی دایی پدرش نصیرالدین عبدالله بن حمزه به نیشابور مهاجرت کرد و از محضر اساتید بزرگی مثل "فریدالدین داماد نیشابوری"، "اشارات بوعلی" و از "قطبالدین مصری" شاگرد [[فخر رازی]]، قانون ابن سینا را فراگرفت. وی علاوه بر کتابهای فوق از محضر عارف معروف آن دیار «عطار نیشابوری» (متوفی ۶۲۷ق) نیز بهرهمند شد. <ref>خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۶، ص۵۸۲</ref> | ||
تحصیلاتش را در نیشابور بهمدت هشت سال به اتمام رساند و در آنجا بهعنوان دانشمندی برجسته شهرت یافت. بعد از آن، قصد عزیمیت به [[عراق]] نمود و در سال ۶۱۹ هجری یعنی در سن ۲۲ سالگی، موفق به دریافت اجازهنامه روایت گردید. <ref>مدرسی زنجانی، محمد، سرگذشت و عقاید فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی، ص۲۸، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳</ref> | تحصیلاتش را در نیشابور بهمدت هشت سال به اتمام رساند و در آنجا بهعنوان دانشمندی برجسته شهرت یافت. بعد از آن، قصد عزیمیت به [[عراق]] نمود و در سال ۶۱۹ هجری یعنی در سن ۲۲ سالگی، موفق به دریافت اجازهنامه روایت گردید. <ref>مدرسی زنجانی، محمد، سرگذشت و عقاید فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی، ص۲۸، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳</ref> |