۸۷٬۷۸۰
ویرایش
سید ابوالحسن اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیت‌الله'
جز (جایگزینی متن - 'ویژگی ها' به 'ویژگی‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیت‌الله') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی''' از مراجع تقلید جهان [[شیعه]] به شمار می‌رفت که تأثیر بسزایی در اتحاد جهان اسلام داشت. دوره حیات این عالم مجاهد چنان والا و نمایان بود که می‌توان آن را یکی از پربارترین و ناب‌ترین برهه‌ها در دستیابی اندیشمندان به دستاوردهای علمی در حوزه اندیشه اسلامی و علوم و معارف دینی برشمرد. | ||
<br> | <br> | ||
آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی یکی از مراجع بزرگ شیعه بود که خلق و خوی نبوی داشت و در مراتب بلند علمی و عملی، گوی سبقت را از دیگران ربود و در عرصه سیاست و اجتماع نیز حضوری پررنگ داشت اما با این حال بسیار گمنام و ناشناخته باقی ماند. دوره حیات آیت‌الله اصفهانی شاهد تحولات سیاسی و اجتماعی بزرگی در [[ایران]] از جمله جنبش تنباکو، انقلاب مشروطیت، کودتای ۱۲۹۹ و برآمدن رضاخان، غوغای جمهوریت در ۱۳۰۲، انقراض [[سلطنت قاجار]]، دین ستیزی رضاخان و...بود. از این رهگذر آشنایی با ابعاد مختلف شخصیت این مرجع بزرگ شیعی و به ویژه تعامل او با قدرت های وقت یا موضع های سیاسی وی در قبال قانون اساسی مشروطه، مفهوم جمهوریت، تغییر سلطنت، اصلاحات دین ستیزانه رضاخان، اقلیت ها و ... از اهمیت خاصی برخوردار است. | |||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سید_ابوالحسن_اصفهانی.jpg |جایگزین=|بندانگشتی|سید ابوالحسن اصفهانی]] | <div class="wikiInfo">[[پرونده:سید_ابوالحسن_اصفهانی.jpg |جایگزین=|بندانگشتی|سید ابوالحسن اصفهانی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
سید ابوالحسن اصفهانی در ۱۲۸۴ قمری در یکی از روستاهای [[اصفهان]] چشم به جهان گشود. او دروس ابتدایی طلبگی را در زادگاه خود، نزد یکی از روحانیان آن دیار آغاز کرد و پس از گذراندن دوره ابتدایی تصمیم گرفت به حوزه علمیه اصفهان مهاجرت کند زیرا آن حوزه، در آن عصر یـکی از حـوزه‌های مـهم شیعی به شمار می‌رفت. | سید ابوالحسن اصفهانی در ۱۲۸۴ قمری در یکی از روستاهای [[اصفهان]] چشم به جهان گشود. او دروس ابتدایی طلبگی را در زادگاه خود، نزد یکی از روحانیان آن دیار آغاز کرد و پس از گذراندن دوره ابتدایی تصمیم گرفت به حوزه علمیه اصفهان مهاجرت کند زیرا آن حوزه، در آن عصر یـکی از حـوزه‌های مـهم شیعی به شمار می‌رفت. | ||
<br> | <br> | ||
او در اصفهان از محضر استادانی، همچون: ملا محمد کاشی، آیت الله کلباسی، | او در اصفهان از محضر استادانی، همچون: ملا محمد کاشی، آیت الله کلباسی، آیت‌الله چهار سوقی، آیت‌الله درچـه‌ای، آیـت الله جـهانگیر خان قشقایی و ... بهره‌های فراوان برد و در همین ایام، خود نیز به تدریس ادبـیات عـرب، فـقه و اصول می‌پرداخت.<ref>رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص ۲۱۸</ref> | ||
<br> | <br> | ||
او برای بالا بـردن مـعلومات خـویش در سطح عالی و بهره‌گیری از دانش شخصیت‌های علمی حوزه های [[نجف]] و [[سامرا]] در ۱۳۰۷ قمری رهسپار [[عراق]] شـد. وی مدت سه سال در [[کربلا]] و سامرا به سـر بـرد. مـشهورترین اثر آیت الله اصفهانی، کتاب جامعی در فـقه بـه نام [[وسیله النجاه]] است که شامل بیشتر مسایل فقهی مورد نیاز برای مسلمانان در آن عـصر بـود. | او برای بالا بـردن مـعلومات خـویش در سطح عالی و بهره‌گیری از دانش شخصیت‌های علمی حوزه های [[نجف]] و [[سامرا]] در ۱۳۰۷ قمری رهسپار [[عراق]] شـد. وی مدت سه سال در [[کربلا]] و سامرا به سـر بـرد. مـشهورترین اثر آیت الله اصفهانی، کتاب جامعی در فـقه بـه نام [[وسیله النجاه]] است که شامل بیشتر مسایل فقهی مورد نیاز برای مسلمانان در آن عـصر بـود. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
پس از وفات نائینی و حائری یزدی در ۱۳۵۵ق و آقا ضیاء عراقی در ۱۳۶۱ق، مرجعیت تقلید شیعیان در بخش عمده جهان تشیع در شخص اصفهانی منحصر شد. او، تمام استفتائات و نامه‌هایش را خودش جواب می‌داد و درخواست اطرافیان برای استخدام نویسنده را رد کرد. او توجیه رد این درخواست را حفظ آبرو و فاش نشدن نام کسانی که در برخی نامهها به او ناسزا میگفتند میدانست. | پس از وفات نائینی و حائری یزدی در ۱۳۵۵ق و آقا ضیاء عراقی در ۱۳۶۱ق، مرجعیت تقلید شیعیان در بخش عمده جهان تشیع در شخص اصفهانی منحصر شد. او، تمام استفتائات و نامه‌هایش را خودش جواب می‌داد و درخواست اطرافیان برای استخدام نویسنده را رد کرد. او توجیه رد این درخواست را حفظ آبرو و فاش نشدن نام کسانی که در برخی نامهها به او ناسزا میگفتند میدانست. | ||
<br> | <br> | ||
آیت‌الله بروجردی، در پاسخ به تعدادی از تجار [[تبریز]] ـ که در زمان حیات سید ابوالحسن اصفهانی ـ از وی درخواست رساله کرده بودند، نوشت: «رساله دادن برای من آسان است، ولی شق عصای (دو دستگی) مسلمین است. فعلاً پرچم [[اسلام]] در دست آیت‌الله اصفهانی است. ایشان، مرجع عموم هستند.» | |||
<br> | <br> | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
رساله‌ای در احکام عبادات به زبان ترکی که در میان شیعیان کرکوک در عراق متداول بوده است، ولی از محل و تاریخ چاپ آن اطلاعی در دست نیست.<ref>آقابزرگ، الذریعة، ج۱۰، ص۱۶</ref> | رساله‌ای در احکام عبادات به زبان ترکی که در میان شیعیان کرکوک در عراق متداول بوده است، ولی از محل و تاریخ چاپ آن اطلاعی در دست نیست.<ref>آقابزرگ، الذریعة، ج۱۰، ص۱۶</ref> | ||
<br> | <br> | ||
=ژرف اندیشی | =ژرف اندیشی آیت‌الله اصفهانی= | ||
<br> | <br> | ||
آیت‌الله اصفهانی دارای ذوقی سلیم، فهمی نیکو و نظری صائب در استنباط و درک احکام و مسایل شرعی بود و همین خصوصیت، او را در مـجالس عـلمی، زبانزد اهل دانش کرده بـود. هـمچنین ژرف نگری وی و تأمل و تعمق بسیارش در مسایل علمی ستودنی بود. جولان فکری و پژوهش بسیار او در جوانب هر مساله باعث می‌شد که در یک موضوع، نظریات گوناگونی در طـول زمـان، ارایه کند و در مسایل پیچیده فـقهی بـه گره گشایی بپردازد. با این همه تا مدت های طولانی، حلقه درس او را شاگردانی اندک تشکیل می‌دادند. | |||
<br> | <br> | ||
آیت‌الله امین جبل عاملی ادیب و شرح‌حال‌نگار شیعی، درباره آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی می‌گوید: «در ۱۳۵۲ قمری در سفر بـه عراق، او را ارزیابی کردم. دیدم مردی است، دارای فکری بزرگ که میدان اندیشه‌اش وسیع اسـت، در علم و فقه بسیار وسـعت نـظر دارد، دورنگر است و ژرف اندیش، دارای رأیی صائب و تدبیری نیکو و بسیار موقعیت شناس است. بر همه مردم، شفیق و مهربان و دارای نفس سخاوتمند و سیاستی بزرگ است و همین ویژگی‌ها باعث شده است که ریاست و زعامت عامه شـیعیان را به دست گیرد؛ چون شایستگی چنین منصب و مقامی را دارد.»<ref>طبسی نجفی، محمدرضا، الشیعه و الرجعه، نجف، ۱۳۸۵ ق</ref> | |||
<br> | <br> | ||
=فعالیت‌های سیاسی= | =فعالیت‌های سیاسی= | ||
| خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
=وفات= | =وفات= | ||
<br> | <br> | ||
آیت‌الله اصفهانی تا واپسین سال حیات خـویش در نـجف اشرف ماندگار بود. او در اواخر عمر خـویش به بـیماری های گـوناگون مبتلا شد و سرانجام در ۱۳۲۵ خورشیدی و در ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت و پیکر شریف آن مرجع در صحن مطهر امیرمؤمنان(ع) به خاک سپرده شد.<ref>[https://www.irna.ir/ برگرفته شده از مقاله درباره آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی]</ref> | |||
<br> | <br> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||