۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'می دانند' به 'میدانند') |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
این فرقه قایل اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى بیند به گونه ای که حتی یک چشم بر هم زدن از دیدن آن ها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. | این فرقه قایل اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى بیند به گونه ای که حتی یک چشم بر هم زدن از دیدن آن ها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. | ||
پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب]] و [[نکاح]] با زنان آنان را «[[حرام]]» | پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب]] و [[نکاح]] با زنان آنان را «[[حرام]]» میدانند. می گویند که ابو بکر در کشتن اهل رده و اسیر کردن آنان خطا کرد. | ||
آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را یاغى و سرکش خواند در حالى که او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه کشته شد، زیرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر کسی که ادعاى امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاویه خطا کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120</ref> | آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را یاغى و سرکش خواند در حالى که او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه کشته شد، زیرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر کسی که ادعاى امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاویه خطا کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120</ref> | ||