سید موسی صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

امام موسی صدر بر صلاحیت و شایستگی اسلام به عنوان مبنایی اخلاقی برای جامعه‌ ای پیشرفته و توسعه یافته تأکید می‌ورزید.البته مقصود وی آن نبود که اسلام با هرگونه پیشرفت وتکاملی موافق و سازگر نشان داده شود یا اینکه هدف علمای دین پوشاندن لایه‌ای از مشروعیت بروضعیت واقعی یا به تعبیردیگر مشروع‌سازی واقعبت باشد. اسلام چنانکنه امام موسی صدرمی‌فهمید اصلی بازدارنده است که به مدد آن؛ انسان مسلمان قدرت تمبیز میان خیر و شر و درست ونادرست را می‌یابد. از این رو وی به معرفی ماهیت اسلام می‌پردازد. از دیدگاه وی؛ تتها مجتهدانانی که قدرت عقلی و امکانات ضروری معرفت اجتهاد را دارا هستند و عامه مردم باید ازآنان پیروی کنند و این به مصلحت مردم در هر زمان و مکانی است تا تفسیرهایی را که به این هدف ومقصود خدمت می‌کند، برگزینند. یکی از وظایف اساسی که امام موسی صدر بر دوش خود احساس می کرد و بدان اهتمام داشت؛ رهاسازی اندیشه از قید و بندهای تقلید به هدف فهم صحیح دین بوده است؛ یعنی وی برآن بود که دین را باید به گونه ای فهمید که گوبی دوست  و هم پیمان علم است و حقایق ثابت علمی را محترم می‌شمارد و به بحث و کاوش در هستی و اسرارآن تشویق می‌کند.