۸۷٬۸۱۰
ویرایش
محقق حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فرا گرفت' به 'فراگرفت'
جز (جایگزینی متن - 'نموده اند' به 'نموده‌اند') |
جز (جایگزینی متن - 'فرا گرفت' به 'فراگرفت') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
شیخ آقا بزرگ نیز از وی به بزرگی یاد کرده و از مشایخ او، بزرگانی هم چون محمد بن شهر آشوب و عربی بن مسافر را ذکر می نماید. <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ص 338</ref> یحیی بن سعید دو پسر به نام های شیخ حسن و شیخ احمد داشته که هر یک از عالمان و فقیهان بزرگ حله بوده اند. خاندان یحیی بن سعید از خاندان های دانشمند و مورد احترام در حله قرن هفتم به شمار می روند. | شیخ آقا بزرگ نیز از وی به بزرگی یاد کرده و از مشایخ او، بزرگانی هم چون محمد بن شهر آشوب و عربی بن مسافر را ذکر می نماید. <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ص 338</ref> یحیی بن سعید دو پسر به نام های شیخ حسن و شیخ احمد داشته که هر یک از عالمان و فقیهان بزرگ حله بوده اند. خاندان یحیی بن سعید از خاندان های دانشمند و مورد احترام در حله قرن هفتم به شمار می روند. | ||
محقق پس از آن که ادبیات عرب را که زبان مادری اش بود، | محقق پس از آن که ادبیات عرب را که زبان مادری اش بود، فراگرفت در عنفوان جوانی به آموختن [[منطق]]، [[حکمت]]، ریاضیات، [[هیئت]]، [[کلام]] و سپس فقه و اصول پرداخت. وی از محضر اساتید بزرگ حوزه ی حله بهره ها جست و پس از اندک زمانی در رشته های گوناگون علمی به مقام استادی رسید و در فقه و اصول به دریافت اجازه ی [[اجتهاد]]<ref>ر.ک:مقاله اجتهاد</ref> از اساتید خود نائل آمد. | ||
نبوغ و استعداد سرشار و ژرف نگری محققانه و روانی گفتار وی، شاگردان علوم اسلامی را گردش جمع کرده و وی را از برجسته ترین اساتید حوزه حله به شمار آورد به گونه ای که بعد از رحلت استادش، در سال 645هجری مرجعیت عامه ی [[شیعه]] را به عهده گرفت و لقب محقق را برازنده ی خویش ساخت. | نبوغ و استعداد سرشار و ژرف نگری محققانه و روانی گفتار وی، شاگردان علوم اسلامی را گردش جمع کرده و وی را از برجسته ترین اساتید حوزه حله به شمار آورد به گونه ای که بعد از رحلت استادش، در سال 645هجری مرجعیت عامه ی [[شیعه]] را به عهده گرفت و لقب محقق را برازنده ی خویش ساخت. | ||