۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می دانند' به 'میدانند') |
جز (جایگزینی متن - 'دانسته اند' به 'دانستهاند') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
=واژه شناسى «جهنّم»= | =واژه شناسى «جهنّم»= | ||
واژه شناسان در باره ریشه واژه «جهنّم» اختلاف نظر دارند . برخى بر این باورند که این واژه عبرانى است و اصل آن «کِهِنّام» بوده و با تعریب «جهنّم» شده است.<ref>ر . ک: تاج العروس: ج ۱۶ ص ۱۲۶ و لسان العرب: ج ۱۲ ص ۱۱۲ و النهایة: ج ۱ ص ۳۲۳ و الإتقان فى علوم القرآن: ج ۱ ص ۳۹۸ و تفسیر الآلوسى: ج ۲ ص ۹۶ .</ref> برخى ریشه عبرانى آن را «جهینوم» یا «جحینوم» | واژه شناسان در باره ریشه واژه «جهنّم» اختلاف نظر دارند . برخى بر این باورند که این واژه عبرانى است و اصل آن «کِهِنّام» بوده و با تعریب «جهنّم» شده است.<ref>ر . ک: تاج العروس: ج ۱۶ ص ۱۲۶ و لسان العرب: ج ۱۲ ص ۱۱۲ و النهایة: ج ۱ ص ۳۲۳ و الإتقان فى علوم القرآن: ج ۱ ص ۳۹۸ و تفسیر الآلوسى: ج ۲ ص ۹۶ .</ref> برخى ریشه عبرانى آن را «جهینوم» یا «جحینوم» دانستهاند که محلّى در چهار کیلومترى قدس بوده و زباله هاى شهر و لاشه هاى حیوانات را در آن جا مى ریختند و مى سوزاندند .<ref> المفصّل فى تاریخ العرب: ج ۶ ص ۶۷۹</ref> . برخى این کلمه را فارسى معرّب مى دانند .<ref> ر . ک: الصحاح: ج ۵ ص ۱۸۹۲ (مادّه «جهنّم») .</ref> به تونل زیر حمّام که حرارت در آن مى دمند تا زمین حمّام را گرم کند نیز جهنّم مى گویند .<ref> ر . ک: لغت نامه دهخدا: ج ۵ ص ۶۹۶۶ (واژه «جهنّم») .</ref> شاید به دلیل مشکوک بودن عربیت این واژه، ابن فارس آن را در مقاییس اللغة نیاورده<ref> لسان العرب: ج ۱۲ ص ۱۱۲ (ماده «جهنم»)</ref> . اما ابن منظور در وجه تسمیه آن مى گوید: الجهنام: القعر البعید ، و بئر جهنّم و جهنام ، بکسر الجیم و الهاء: بعیدة القعر ، و به سمّیت جهنّم لبعد قعرها . ۴ جهنام: عمق زیاد . چاه جَهْنَم و جِهْنام ، چاهى که ژرف باشد . جهنّم را به خاطر عمقش به این نام نامیده اند . | ||
=جهنم در قرآن= | =جهنم در قرآن= |