۸۶٬۰۹۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبارت اند' به 'عبارت‌اند'
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عبارت اند' به 'عبارت‌اند') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
عنوان فصل دوم «دین و وحدت ملی، فرهنگ دینی و انسجام اسلامی» است كه پتانسیل های فرهنگ دینی برای ایجاد انسجام ملی را مورد توجه و بررسی قرار داده و در مقا له «بررسی ریشه های هم گرایی بین اهل كتاب با سایر ایرانیان در دفاع مقدس» به خوبی نشان می دهد كه دین اسلام در كنار سایر عوامل، در عمل سبب هم-گرایی و هم دلی همه ایرانیان برای دفاع از مرز و بوم كشورشان گردیده است. | عنوان فصل دوم «دین و وحدت ملی، فرهنگ دینی و انسجام اسلامی» است كه پتانسیل های فرهنگ دینی برای ایجاد انسجام ملی را مورد توجه و بررسی قرار داده و در مقا له «بررسی ریشه های هم گرایی بین اهل كتاب با سایر ایرانیان در دفاع مقدس» به خوبی نشان می دهد كه دین اسلام در كنار سایر عوامل، در عمل سبب هم-گرایی و هم دلی همه ایرانیان برای دفاع از مرز و بوم كشورشان گردیده است. | ||
=فصل سوم= | =فصل سوم= | ||
در فصل سوم با عنوان «وحدت از نگاه متفكران شیعی» اندیشه چهار نفر از مصلحان بزرگ ایرانی و شیعی معاصر پیرامون هم دلی و وحدت به رشته تحریر درآمده است. این چهار مصلح بزرگ | در فصل سوم با عنوان «وحدت از نگاه متفكران شیعی» اندیشه چهار نفر از مصلحان بزرگ ایرانی و شیعی معاصر پیرامون هم دلی و وحدت به رشته تحریر درآمده است. این چهار مصلح بزرگ عبارت‌اند از : ١ـ [[سید جمال الدین اسد آبادی]] كه آغازگر هم دلی جدی سنی و شیعه بوده و رویكرد هم گرایانه او به نحوی از مسئله تجدد متأثر است؛ ٢ـ [[آیت الله العظمی بروجردی]] كه با رویكردی سنتی به وحدت شیعه و سنی عشق می ورزید؛ ٣ـ [[امام خمینی]] كه هم در نظر به صورت جدی به وحدت ایرانیان و وحدت پیروان مذاهب شیعه و سنی معتقد بود و هم در عمل در این مسیر گام های اساسی برداشت؛ ٤ـ [[استاد مطهری]]، شاگرد برجسته امام خمینی كه هم منادی وحدت ملی و هم مقوم انسجام مذهبی بود . اندیشه این چهار متفكر در سه مقاله «هم گرایی شیعه با اهل سنت مقایسه دو رویكرد: سید جمال الدین اسدآبادی و آیت الله العظمی بروجردی»، «كتاب و عترت از دیدگاه امام خمینی» و مطهری و رویكردی هم گرایانه در مباحث اعتقادی» بررسی شده است. | ||
=فصل چهارم= | =فصل چهارم= | ||
فصل چهارم با عنوان «وحدت از راه گفت وگو و دعوت» با مقاله «زمینه های ایجاد وحدت اسلامی از طریق گفت وگوی بین تمدنی» آغاز می شود، و مقاله دیگر با عنوان «اصل گفت وگو و دعوت در روابط بین الملل از نگاه اسلامی» نگاهی به سطح فراتر از جهان اسلام دارد و غیر مسلمانان ر ا از راه گفت وگو به تقارب و تعامل و نزدیكی می خواند. | فصل چهارم با عنوان «وحدت از راه گفت وگو و دعوت» با مقاله «زمینه های ایجاد وحدت اسلامی از طریق گفت وگوی بین تمدنی» آغاز می شود، و مقاله دیگر با عنوان «اصل گفت وگو و دعوت در روابط بین الملل از نگاه اسلامی» نگاهی به سطح فراتر از جهان اسلام دارد و غیر مسلمانان ر ا از راه گفت وگو به تقارب و تعامل و نزدیكی می خواند. | ||