اخوان المسلمین عربستان: تفاوت میان نسخه‌ها

روابط دولت سعودی با اخوان مصر و سایر شاخه های اخوان المسلمین در خارج از کشور خوب و نزدیک بود خصوصاً در زمان پادشاهی ملک فیصل این مهم اتفاق افتاد. عربستان سعودی هزاران نفر از آنها را پذیرفت، بیشتر آنها از مصر و تعدادی نیز از سوریه، [[عراق]] و سایر کشورها بود. و آنها توانستند در زمینه آموزشی در عربستان نفوذ چشم گیری پیدا کنند. نقاط اختلاف و تنش بین دولت و اخوان از سال 1979 آغاز شد، زمانی که آنها از [[انقلاب اسلامی]] در [[ایران]] حمایت کردند و موضعی بی طرفانه در مورد جنگ ایران و عراق اتخاذ نمودند  که دقیقاً مخالف موضع عربستان بود. اما این روابط از جنگ دوم خلیج فارس در سال 1990 به دلیل مخالفت آنها با ائتلاف بین المللی علیه عراق و حضور نیروهای غربی درعربستان رو به تیرگی نهاد و پس از حوادث 11 سپتامبر، شاهزاده نایف بن عبدالعزیز وزیر کشور عربستان سعودی به اخوان حمله کرد و از نمادهای آن مانند حسن الترابی، عبدالمجید الزیندانی، نجم الدین اربکان و رشید غنوشی در مصاحبه مطبوعاتی با کویت انتقاد کرد. روزنامه السیاسه در 23 نوامبر 2002 اخوان را منبع آفت و سرچشمه مصیبت دانست. در نوامبر 2009 اخوان مصر بیانیه ای صادر کرد و خواستار توقف مداخله ارتش سعودی در جنگ با حوثی ها در یمن شد. دولت سعودی بیانیه را نادیده گرفت، و رسانه‌های سعودی به مواضع اخوان حمله کردند و آن را مغرضانه و طرفدار حوثی ها و ایران دانستند. از اواخر سال 2010 و آغاز سال 2011 با آغاز بیداری اسلامی اخوان  را به عنوان یک نیروی سیاسی از منظر دولت عربستان سعودی  به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی عربستان دانسته و دولت سعودی از برکناری اخوان المسلمین توسط ارتش مصر در سال 2013 حمایت نمود و با کشورهایی که اخوان المسلمین را حمایت می‌کنند مانند قطر و ترکیه در سال‌های 2014 و 2017 بشدت انتقاد کرده و فاصله گرفت.