۸۷٬۷۸۰
ویرایش
ابن حجر هیتمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شهاب الدین' به 'شهاب‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'دانسته اند' به 'دانسته‌اند') |
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدین' به 'شهاب‌الدین') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
=ابن حجر هیتمى که بود= | =ابن حجر هیتمى که بود= | ||
شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن على بن حجر هیتمى سعدى انصارى (909 ـ 974 ق) یکى از علماى برجسته [[اهل سنت]] است که در منطقه غربى [[مصر]] محله ابوالهیتم متولد شد و در [[مکه]] وفات کرد. او [[شافعى]] مذهب بود و نسبت به [[ابوحنیفه]] نیز گرایش و ارادت داشت و در مناقب او کتاب نگاشته است. | |||
ابن حجر در عناد و کینه ورزى نسبت به تاریخ و [[عقاید شیعه]] سنگ تمام گذاشته و با تالیف کتاب «الصواعق المحرقه»، اعتبار علمى خود را نیز زیر سوال برده است؛ زیرا در آن، معتبرترین احادیث در باره فضائل و حقانیت ولایت [[اهل بیت پیامبر]] را که حتى علماى بزرگ [[اهل سنت]] آنها را معتبر و صحیح دانسته‌اند ردّ کرده است! کتاب الصواعق المحرقه سایر آثار علمى وى را تحت الشعاع قرار داده و از این رو نزد علماى شیعه به دشمنى با [[اهل بیت]] [[پیامبر اسلام]] (یعنى ناصبى گری) و دشمنی با [[شیعیان]] شناخته شده است. | ابن حجر در عناد و کینه ورزى نسبت به تاریخ و [[عقاید شیعه]] سنگ تمام گذاشته و با تالیف کتاب «الصواعق المحرقه»، اعتبار علمى خود را نیز زیر سوال برده است؛ زیرا در آن، معتبرترین احادیث در باره فضائل و حقانیت ولایت [[اهل بیت پیامبر]] را که حتى علماى بزرگ [[اهل سنت]] آنها را معتبر و صحیح دانسته‌اند ردّ کرده است! کتاب الصواعق المحرقه سایر آثار علمى وى را تحت الشعاع قرار داده و از این رو نزد علماى شیعه به دشمنى با [[اهل بیت]] [[پیامبر اسلام]] (یعنى ناصبى گری) و دشمنی با [[شیعیان]] شناخته شده است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
ابن حجر در کودکى پدرش را از دست داد و نزد دو استاد بزرگش شمس الدین ابن ابى الحمائل و شمس الدین شنّاوى تربیت یافت و سپس به [[الازهر]] مصر رفت و در آنجا به تحصیل علوم مختلف [[فقه]]، [[کلام]]، [[تاریخ]] و[[حدیث]] پرداخت. | ابن حجر در کودکى پدرش را از دست داد و نزد دو استاد بزرگش شمس الدین ابن ابى الحمائل و شمس الدین شنّاوى تربیت یافت و سپس به [[الازهر]] مصر رفت و در آنجا به تحصیل علوم مختلف [[فقه]]، [[کلام]]، [[تاریخ]] و[[حدیث]] پرداخت. | ||
از مهم ترین اساتید او مى توان به شیخ الاسلام قاضى زکریا، شیخ عبدالحق سنباطى، شمس الدین سمهودى، امین الدین غمرى، | از مهم ترین اساتید او مى توان به شیخ الاسلام قاضى زکریا، شیخ عبدالحق سنباطى، شمس الدین سمهودى، امین الدین غمرى، شهاب‌الدین رملى، طبلاوى، شهاب‌الدین ابن صائغ، و شهاب‌الدین ابن نجّار حنبلى اشاره کرد. | ||
از میان شاگردان او نیز مى توان از برهان الدین بن الاحدب و محمد بن عمر خفاجى نام برد. | از میان شاگردان او نیز مى توان از برهان الدین بن الاحدب و محمد بن عمر خفاجى نام برد. | ||